προκειμένου να διαπιστώσουν αν οι υποψίες τους για συγκεκριμένα γεγονότα ήταν σωστές. Για να «ξαναδιαβάσουν» το σενάριο της εθνικής πραγματικότητας που είχαν βιώσει νωρίτερα.
Στο παρόν που βιώνουμε, και στο μέλλον που προσδοκούμε, το Foreign Office και τα αρχεία του, φαντάζουν εξαιρετικά απαρχαιωμένος μηχανισμός αφήγησης της πολιτικής ιστορίας των εθνών. Η πραγματικότητα, έστω κι αν θα πρέπει να την αναζητήσει κανείς μέσα από τις «γωνίες» σεναρίων συνωμοσίας, απέχει τις περισσότερες φορές όσο απέχουν τα χέρια μας από το πληκτρολόγιο ενός υπολογιστή, μέσω του οποίου ανοίγει κάποιος παράθυρο σε έναν κόσμο χωρίς σύνορα.
Τα Wikileaks αποτελούν την πλέον τρανή απόδειξη της παραπάνω πραγματικότητας. Και τώρα που ο ιστότοπος του Τζούλιαν Ασάνζ βρίσκεται… υπό διωγμόν, υπάρχουν πολύ πιο συμβατικές μορφές ενημέρωσης. Όπως οι Sunday Times. Που δημοσίευσαν εκτενές ρεπορτάζ για τον αόρατο ρόλο της Goldman Sachs στη δημιουργία της ευρωζώνης.
Ενώ λοιπόν εμείς πιστεύαμε ότι ο ρόλος του αμερικανικού «θηρίου» περιορίστηκε στο αμαρτωλό ομόλογο της κυβέρνησης Σημίτη, και τα, σύμφωνα με τους Ευρωπαίους, «πειραγμένα» στοιχεία με τα οποία καταφέραμε να γίνουμε δεκτοί στην ευρωζώνη, αποκαλύφτηκε ότι ακόμη και χώρες όπως η Γερμανία, η Ιταλία και η Ισπανία κατέφυγαν στην… τεχνογνωσία της, προκειμένου να εμφανίσουν καλύτερη εικόνα για τα δημοσιονομικά μεγέθη τους.
Η παραπάνω αποκάλυψη βέβαια, κάθε άλλο παρά αθωώνει την κυβέρνηση Σημίτη και τους μοιραίους πρωταγωνιστές εκείνης της περιόδου. Αντιθέτως, μεγιστοποιεί τις ευθύνες τους, επειδή η Ελλάδα αξιοποίησε την… παραπλάνηση, περισσότερο από τις άλλες χώρες.
Απ’ την άλλη, το δημοσίευμα των Sunday Times δημιουργεί πλείστες υποψίες για τον χρόνο της αποκάλυψής του, και τις πραγματικές στοχεύσεις του. Γιατί μας επέτρεψαν να μάθουμε τώρα, ότι η ευρωζώνη στηρίχτηκε σε… αέρα, πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ; Η φαντασία του καθενός είναι ελεύθερη να ταξιδέψει… Το σίγουρο πάντως είναι ότι μοιάζει πλέον κομματάκι δύσκολο να… μας χρεοκοπήσουν.
statesmen.gr
