Αν κατάλαβα καλά το νόημα των όσων είπε χθές ο Γιώργος Παπανδρέου, όλα τα έκανε, όπως έπρεπε.
Ορθώς μπήκαμε στο ΔΝΤ.
Ορθότατα η κυβέρνησή του εφήρμοσε το Μνημόνιο.
Ακόμα και η ιδέα του για το δημοψήφισμα, ήταν καλή.
Δεν άκουσα ούτε μια συγνώμη. Ένα, «εδώ κάναμε λάθος».
Ούτε ο Πάπας να ήταν…
Μα αφού τα έκανε όλα καλά, τότε γιατί δραπέτευσε από την Πρωθυπουργία;
Το πολέμησαν τα συμφέροντα, είπε.
Ποιά συμφέροντα το πολέμησαν;
Εννοεί αυτούς που καλούσε στο Μέγαρο Μαξίμου, από την πίσω πόρτα, πριν δεί τους πολιτικούς αρχηγούς;
Και δραπέτευσε επειδή τον πολέμησαν τα συμφέροντα, τα οποία προφανώς και τον νίκησαν γιατί αλλιώς θα παρέμεινε ακόμα Πρωθυπουργός;
Όμως, άν θυμάμαι καλά, αυτός δεν μας έλεγε ότι «δεν χρωστάω σε κανέναν;»
Μήπως τελικώς….χρωστούσε και για αυτό την …έκανε;
Μας είπε, επίσης, ότι φταίει η ….συντηρητική Ευρώπη που επέβαλε τις πολιτικές λιτότητας.
Καλά οι ….συντηρητικοί τις επέβαλαν, αυτός ο ….προοδευτικός γιατί δέχθηκε να τις εφαρμόσει;
Γιατί δεν εφήρμοσε τη δική του πολιτική;
Εντάξει παραιτήθηκε από πρωθυπουργός, από αρχηγός του ΠΑΣΟΚ γιατί θέλει να φύγει; (προσωπικά αμφιβάλλω αν θέλει να φύγει, απλώς ροκανίζει τον χρόνο….)
Τον πολεμάνε πάλι τα συμφέροντα και η ….συντηρητική Ευρώπη;
Γιατί δεν παραμένει επικεφαλής του ΠΑΣΟΚ, να το οδηγήσει στις εκλογές και να τεθεί υπό την κρίση του ελληνικού λαού; Ενός λαού που πρίν δυο χρόνια τον εξέλεξε πανηγυρικά πρωθυπουργό;
Δεν αισθάνεται ότι έχει τουλάχιστον, αυτήν την …ελάχιστη πολιτική υποχρέωση;
Η αλήθεια είναι ότι ο Γ. Παπανδρέου παραμένει ένας αμετανόητος εξουσιομανής.
Δεν υπολογίζει τίποτα άλλο.
Αγοράζει χρόνο για να κρατήσει το …μαγαζί!
Γιατί, όποιος θέλει να φύγει, φεύγει σαν κύριος!
Δεν παίζει παιγνίδια με το χρόνο.
Όλα τα κάνει με γνώμονα το προσωπικό του συμφέρον και αυτό του στενού του περίγυρου.
Επιχειρεί να μετατρέψει το προσωπικό του πρόβλημα, σε πρόβλημα μας!
Διέλυσε τη χώρα, κατάστρεψε την κοινωνία και έχει το θράσος να μας λέει παραμύθια για αγρίους παριστάνοντας το …θύμα.
Παράλληλα, την ώρα που η ανεργία θερίζει, αυτός βολεύει προκλητικά τους στενούς του συνεργάτες.
Την Μπιρμπίλη την έστειλε στο Παρίσι, τον Δρούτσα στο Ευρωκοινοβούλιο, τον Θέο αναπληρωτή Διευθύνοντα Σύμβουλο στη ΔΕΗ και πάει λέγοντας. (ακούγεται πως κάποιος σύμβουλος του οδεύει για την ΕΡΤ)
Μετέρχεται βυζαντινού τύπου μηχανορραφίες για να διατηρήσει την καρέκλα του και κρατάει όμηρο το κόμμα του, ενώ υπονομεύει και την κυβέρνηση την οποία υποτίθεται οτι στηρίζει.
Ο …αντεξουσιαστής!
Λυπάμαι που θα το γράψω αυτό για έναν πρώην πρωθυπουργό, αλλά ο άνθρωπος είναι επικίνδυνος.
Πραγματικός ολετήρας…
Ουδόλως με αφορά το τι θα κάνει στο κόμμα του. Ας τον κρίνουν οι …σύντροφοι του.
Όμως, αυτή η ιδιοκτησιακή αντίληψη και η «λουδοβίκεια» έπαρση θυμίζουν καθεστωτική πρακτική. Συνιστά πρόκληση στην κοινωνία.
Ο Γ. Παπανδρέου, αν διαθέτει ίχνος πολιτικής αξιοπρέπειας, έχει υποχρέωση να πάει στο λαό για να αξιολογηθεί το έργο του.
Πολλώ δε μάλλον, που ο ίδιος θεωρεί ό,τι έσωσε τη χώρα. Ένας …σωτήρας, δεν δραπετεύει. Συνεχίζει να δίνει τη μάχη του.
Αν τελικά αποχωρήσει και από την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, σημαίνει πως ούτε οι σύντροφοι του …αναγνωρίζουν το έργο του.
Ανεξαρτήτως των τελικών του αποφάσεων, ο ελληνικός λαός αναμένει μια πειστική εξήγηση για τις επιλογές του.
Επειδή, ως φαίνεται, ο ίδιος δεν είναι διατεθειμένος να την παράσχει, θα είναι καθήκον της επόμενης Βουλής να ψάξει την αλήθεια και να την παρουσιάσει στον Ελληνικό.
Γιατί η κρίση που βιώνουμε (άγνωστο για πόσο ακόμα) θα καθορίσει αρνητικά την πορεία της χώρας για πολλά χρόνια και το τίμημα είναι ήδη βαρύτατο…
Ο Γ. Παπανδρέου όχι μόνο δεν …έσωσε τη χώρα, όπως λέει, αλλά την οδήγησε στην καταστροφή. Αυτό που πρέπει να μάθουμε είναι γιατί το έκανε.
