Με αφορμή την παραχώρηση, από τον Ο.Λ.ΠΑ. (Πάτρας) στο Δήμο Πατρών , των 3,5 χιλιομέτρων του θαλασσίου μετώπου της πόλης, όπως υπογράφτηκε στις 25 Ιανουαρίου 2012, και με έμφαση στην πίεση της Τρόικας για «Αρον - άρον πωλήσεις των θεωρούμενων ως «φιλέτων» του ελληνικού Δημοσίου, […] των προνομιακών ακινήτων, […] καθώς τα έσοδα αποκρατικοποιήσεων συνδέονται άμεσα με τη βιωσιμότητα του δημοσίου χρέους», καλούμε ΟΛΟΥΣ τους ΑΙΡΕΤΟΥΣ και ΦΟΡΕΙΣ ΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ, δηλαδή τους ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ Α & Β Πειραιά, το Δήμαρχο και τους Δημοτικούς Συμβούλους, Περιφέρεια και Περιφερικούς Συμβούλους, συλλόγους , σωματεία και άλλους όπως να συμπράξουν στην κοινή προσπάθεια για την ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ της ΕΚΤΑΣΗΣ 72 στρεμμάτων στο Παλατάκι, που ανήκει στο ΔΗΜΟ ΠΕΙΡΑΙΑ, και είχε παραχωρηθεί για χρήση στον ΟΛΠ ΑΕ.
Πιστεύουμε ότι η ΕΝ ΛΟΓΩ έκταση καθώς και τα μερίσματα (ποσοστά) του Δήμου Πειραιά στον ΟΛΠ ΑΕ, βιαίως αφαιρεθήκαν με την απόφαση (1999) του τότε υπουργού Ναυτιλίας κου Σουμάκη και του Πειραιώτη πρωθυπουργού κου Σημίτη , με την μετατροπή του ΟΛΠ σε Ανώνυμη Εταιρεία. Στην ίδια μάλιστα απόφαση, αποκλείεται η δικαιοδοσία της ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΑΣ στην επικράτεια του ΟΛΠ ΑΕ (ΦΕΚ40/1999, άρθρο 2 παρ. 4.) «Τα κατά το όρθρο 14 του α.ν. 2344/1940 (ΦΕΚ 154 Α') λιμενικά έργα, καθώς και προσχώσεις στη θάλασσα προς εξυπηρέτηση της επιβατικής και εμπορευματικής κίνησης του Λιμένα Πειραιώς, εκτελούνται με άδεια που χορηγείται από τον Υπουργό Οικονομικών, μετά γνώμη του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού και κατά παρέκκλιση του όρθρου 9 του προαναφερόμενου νόμου.» Με άλλα λόγια, κανείς φορέας ή διοικητική υπηρεσία της τοπικής αυτοδιοίκησης δεν μπορεί να παρέμβει σε τυχόν κατασκευαστικές παρεκτροπές στην επικράτεια του ΟΛΠ ΑΕ, πράγμα που αναμένεται να γίνει εντονότερο με την περαιτέρω αποκρατικοποίηση που προωθείται. Το θέμα δε της αποκρατικοποίησης του ΟΛΠ ΑΕ γίνεται περισσότερο «ενδιαφέρον» μπροστά στην επέλαση των ξένων κεφαλαίων, μιας και δεν υπάρχουν περιορισμοί για την χώρα προέλευσης αυτών. Τι σημαίνει όμως αυτό για τα κυριαρχικά μας δικαιώματα ; Απλούστατα, όταν ένας λιμένας εθνικής και ευρωπαϊκής εμβέλειας γίνεται αντικείμενο διαχείρισης (λόγω απόκτησης πλειοψηφικού πακέτου) από άλλες ανταγωνιστικές, και μάλιστα εκτός Ε.Ε., χώρες, δεν μπορεί να εξασφαλιστεί ούτε ο ρόλος του για την εθνική οικονομία, ούτε η βιωσιμότητά του. Πράγμα που έχει υπογραμμιστεί αρκετές φορές στην παγκόσμια βιβλιογραφία ως υπερβολική έκθεση εθνικών πόρων και «εταιρειών» σε ξένες επενδύσεις.
Τα γεγονότα αυτά, καθώς και η διακομματική απραξία των εκλεγμένων (βουλευτών και δημάρχων) από την απόφαση για την «παραχώρηση» του λιμένα στον ΟΛΠ ΑΕ το 1999 μέχρι την 4 Νοεμβρίου 2011 συνέβαλαν καθοριστικά στην απογύμνωση της πόλης του Πειραιά από τα οφέλη του λιμένα. Η καταλυτική ημερομηνία 4 Νοεμβρίου 2011 αναφέρεται ξεχωριστά γιατί την ημέρα αυτή με ΦΕΚ (ΦΕΚ 2501/2011), μεταφέρθηκαν τα περιουσιακά στοιχεία των προς αποκρατικοποίηση φορέων και οργανισμών του Δημοσίου στην εταιρεία «Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου» περιουσιακών στοιχείων του Δημοσίου κατά τις διατάξεις του Ν. 3986/2011(ΦΕΚ Α΄ 152).
Δεν θεωρούμε καθόλου τυχαίο ότι άλλοι όμοροι δήμοι προχώρησαν σε δυναμικότερες κινητοποιήσεις σχετικά με τις διεκδικήσεις από τον ΟΛΠ. Σύμφωνα με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Κερατσινίου – Δραπετσώνας, την προσεχή Τρίτη 1 Φεβρουαρίου 2011, αντιπροσωπεία του Δήμου θα επισκεφθεί τα γραφεία του ΟΛΠ και θα ενημερώσει τον πρόεδρο του Οργανισμού κ. Ανωμερίτη ότι θα πρέπει να ανασταλούν οι εργασίες διαρρύθμισης και ανάπτυξης του Λιμένα Ηρακλέους, όπως έχει ανακοινωθεί και με δελτίο τύπου από τον οργανισμό και να κάτσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για να συζητήσουν και να βρουν λύση στο πρόβλημα. Σε διαφορετική περίπτωση ο Δήμος Κερατσινίου θα προχωρήσει σε καταλήψεις στα γραφεία και τις εγκαταστάσεις του ΟΛΠ Α.Ε.
Εύκολα και εύλογα ερωτήματα δημιουργούνται για την αναλγησία ή αδιαφορία των βουλευτών και δημάρχων από το 1999, σχετικά με την παραχώρηση δημόσιας περιουσίας (ΟΛΠ) σε ΑΕ, που μάλιστα είναι προ των πυλών της πλήρους ιδιωτικοποίησης. Είναι, λοιπόν, προφανές ότι με τις «πολιτικές» διεκδικήσεις μόνο στα λόγια, και τους ψευτό-πατριωτισμούς ΟΛΩΝ των διατελεσάντων βουλευτών, νομαρχών και δημάρχων (από το 1999 και ύστερα), που είχαν δυνατότητα αποφάσεων, όχι μόνο εξαπατήθηκαν οι Πειραιώτες με την αφαίρεση των αυτονόητων δικαιωμάτων τους από τη χρήση του Λιμένα και την επιβάρυνση της πόλης, αλλά συνεχίζεται να παίζεται το κρυφτό της χρόνο-καθυστέρησης, μιας και θεωρούν ότι όλα αυτά θα ξεχαστούν ένεκα της βραχύχρονης μνήμης του Πειραιώτη.
Σας διαβεβαιώνουμε ότι απατάστε αν νομίζετε ότι ξεχάσαμε ότι φταίτε, όχι μόνο για αυτά που πράξατε λάθος αλλά και για αυτά που δεν πράξατε και ζημιώσατε την πόλη μας. Σας διαβεβαιώνουμε ότι επισκέπτες αιρετούς δεν θα ανεχθούμε άλλο σε αυτή την πόλη, ούτε άλλους λαοπλάνους και ψευτοπατριώτες.
Πιστεύουμε ότι η ΕΝ ΛΟΓΩ έκταση καθώς και τα μερίσματα (ποσοστά) του Δήμου Πειραιά στον ΟΛΠ ΑΕ, βιαίως αφαιρεθήκαν με την απόφαση (1999) του τότε υπουργού Ναυτιλίας κου Σουμάκη και του Πειραιώτη πρωθυπουργού κου Σημίτη , με την μετατροπή του ΟΛΠ σε Ανώνυμη Εταιρεία. Στην ίδια μάλιστα απόφαση, αποκλείεται η δικαιοδοσία της ΠΟΛΕΟΔΟΜΙΑΣ στην επικράτεια του ΟΛΠ ΑΕ (ΦΕΚ40/1999, άρθρο 2 παρ. 4.) «Τα κατά το όρθρο 14 του α.ν. 2344/1940 (ΦΕΚ 154 Α') λιμενικά έργα, καθώς και προσχώσεις στη θάλασσα προς εξυπηρέτηση της επιβατικής και εμπορευματικής κίνησης του Λιμένα Πειραιώς, εκτελούνται με άδεια που χορηγείται από τον Υπουργό Οικονομικών, μετά γνώμη του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού και κατά παρέκκλιση του όρθρου 9 του προαναφερόμενου νόμου.» Με άλλα λόγια, κανείς φορέας ή διοικητική υπηρεσία της τοπικής αυτοδιοίκησης δεν μπορεί να παρέμβει σε τυχόν κατασκευαστικές παρεκτροπές στην επικράτεια του ΟΛΠ ΑΕ, πράγμα που αναμένεται να γίνει εντονότερο με την περαιτέρω αποκρατικοποίηση που προωθείται. Το θέμα δε της αποκρατικοποίησης του ΟΛΠ ΑΕ γίνεται περισσότερο «ενδιαφέρον» μπροστά στην επέλαση των ξένων κεφαλαίων, μιας και δεν υπάρχουν περιορισμοί για την χώρα προέλευσης αυτών. Τι σημαίνει όμως αυτό για τα κυριαρχικά μας δικαιώματα ; Απλούστατα, όταν ένας λιμένας εθνικής και ευρωπαϊκής εμβέλειας γίνεται αντικείμενο διαχείρισης (λόγω απόκτησης πλειοψηφικού πακέτου) από άλλες ανταγωνιστικές, και μάλιστα εκτός Ε.Ε., χώρες, δεν μπορεί να εξασφαλιστεί ούτε ο ρόλος του για την εθνική οικονομία, ούτε η βιωσιμότητά του. Πράγμα που έχει υπογραμμιστεί αρκετές φορές στην παγκόσμια βιβλιογραφία ως υπερβολική έκθεση εθνικών πόρων και «εταιρειών» σε ξένες επενδύσεις.
Τα γεγονότα αυτά, καθώς και η διακομματική απραξία των εκλεγμένων (βουλευτών και δημάρχων) από την απόφαση για την «παραχώρηση» του λιμένα στον ΟΛΠ ΑΕ το 1999 μέχρι την 4 Νοεμβρίου 2011 συνέβαλαν καθοριστικά στην απογύμνωση της πόλης του Πειραιά από τα οφέλη του λιμένα. Η καταλυτική ημερομηνία 4 Νοεμβρίου 2011 αναφέρεται ξεχωριστά γιατί την ημέρα αυτή με ΦΕΚ (ΦΕΚ 2501/2011), μεταφέρθηκαν τα περιουσιακά στοιχεία των προς αποκρατικοποίηση φορέων και οργανισμών του Δημοσίου στην εταιρεία «Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου» περιουσιακών στοιχείων του Δημοσίου κατά τις διατάξεις του Ν. 3986/2011(ΦΕΚ Α΄ 152).
Δεν θεωρούμε καθόλου τυχαίο ότι άλλοι όμοροι δήμοι προχώρησαν σε δυναμικότερες κινητοποιήσεις σχετικά με τις διεκδικήσεις από τον ΟΛΠ. Σύμφωνα με απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Κερατσινίου – Δραπετσώνας, την προσεχή Τρίτη 1 Φεβρουαρίου 2011, αντιπροσωπεία του Δήμου θα επισκεφθεί τα γραφεία του ΟΛΠ και θα ενημερώσει τον πρόεδρο του Οργανισμού κ. Ανωμερίτη ότι θα πρέπει να ανασταλούν οι εργασίες διαρρύθμισης και ανάπτυξης του Λιμένα Ηρακλέους, όπως έχει ανακοινωθεί και με δελτίο τύπου από τον οργανισμό και να κάτσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για να συζητήσουν και να βρουν λύση στο πρόβλημα. Σε διαφορετική περίπτωση ο Δήμος Κερατσινίου θα προχωρήσει σε καταλήψεις στα γραφεία και τις εγκαταστάσεις του ΟΛΠ Α.Ε.
Εύκολα και εύλογα ερωτήματα δημιουργούνται για την αναλγησία ή αδιαφορία των βουλευτών και δημάρχων από το 1999, σχετικά με την παραχώρηση δημόσιας περιουσίας (ΟΛΠ) σε ΑΕ, που μάλιστα είναι προ των πυλών της πλήρους ιδιωτικοποίησης. Είναι, λοιπόν, προφανές ότι με τις «πολιτικές» διεκδικήσεις μόνο στα λόγια, και τους ψευτό-πατριωτισμούς ΟΛΩΝ των διατελεσάντων βουλευτών, νομαρχών και δημάρχων (από το 1999 και ύστερα), που είχαν δυνατότητα αποφάσεων, όχι μόνο εξαπατήθηκαν οι Πειραιώτες με την αφαίρεση των αυτονόητων δικαιωμάτων τους από τη χρήση του Λιμένα και την επιβάρυνση της πόλης, αλλά συνεχίζεται να παίζεται το κρυφτό της χρόνο-καθυστέρησης, μιας και θεωρούν ότι όλα αυτά θα ξεχαστούν ένεκα της βραχύχρονης μνήμης του Πειραιώτη.
Σας διαβεβαιώνουμε ότι απατάστε αν νομίζετε ότι ξεχάσαμε ότι φταίτε, όχι μόνο για αυτά που πράξατε λάθος αλλά και για αυτά που δεν πράξατε και ζημιώσατε την πόλη μας. Σας διαβεβαιώνουμε ότι επισκέπτες αιρετούς δεν θα ανεχθούμε άλλο σε αυτή την πόλη, ούτε άλλους λαοπλάνους και ψευτοπατριώτες.
