Tο σκληρό σύμφωνο δημοσιονομικής πειθαρχίας που επιβάλει η Γερμανία, με τον τύπο της αλλαγής των συνθηκών της ΕΕ, τελικά δεν έγινε αποδεκτό από τα 27 κράτη της ΕΕ, αλλά ενέδωσαν σ’ αυτό, με τον τύπο διακρατικής συμφωνίας, τα υπόλοιπα φοβισμένα κράτη της ευρωζώνης και κάποια άλλα που θέλουν να μπουν στην ευρωζώνη και έτσι κι αλλιώς θα πρέπει να τηρούν αυτές τις προϋποθέσεις. Άρα, η βούληση της Γερμανίας είναι πλέον νόμος στην Ευρώπη. Ευτυχώς....
η Βρετανία διέσωσε την τιμή της.Όπως όμως βλέπουμε από κείμενο του κ. Ρομπάϊ που παραθέτει το blog exomatiakaivlepo και το οποίο εμφανίζεται στη φωτογραφία, ο κ. Ρομπάϊ λέει ότι θα πρέπει αυτή η διακρατική συμφωνία να περιληφθεί στο «Σύνταγμα ή σε κάτι ισοδύναμο», των κρατών που συμφώνησαν.
Όμως στο δικό μας Σύνταγμα δεν μπορεί να περάσει αυτή η συμφωνία πριν το 2013-14, οπότε και θα μπορεί να γίνει αναθεώρηση του Συντάγματος. Αλίμονο, αν επιχειρηθεί κάτι τέτοιο τώρα, αυτό θα σημαίνει πλήρη κατάλυση του Συντάγματος, ενώ ταυτόχρονα θα ανοίξουν οι ασκοί του Αιόλου για την βουλευτική ασυλία, για την ευθύνη των υπουργών, για τη χρησιμότητα θεσμών, όπως αυτός του ΠτΔ κ.λ.π.
Επομένως τι άλλο ισοδύναμο θα βρεθεί; Προφανώς η πολιτική ολιγαρχία της χώρας θα προσφύγει στο άρθρο 28 παρ. 2 του Συντάγματος, με το οποίο παραχωρείται εθνική κυριαρχία σε ξένα όργανα, με νόμο αυξημένης τυπικής ισχύος, για την ψήφιση του οποίου απαιτούνται 180 βουλευτές. Αλλά ποιος θα τον ψηφίσει;;
Γνωρίζουμε ότι θα τον ψηφίσουν το ΠΑΣΟΚ και ο ΛΑΟΣ, όμως ο Αντώνης Σαμαράς έχει δηλώσει δημόσια ότι ποτέ δεν θα ψηφίσει νόμο με βάσει το άρθρο 28 παρ. 2 του Συντάγματος με το οποίο παραχωρείται Εθνική Κυριαρχία. Είμαστε λοιπόν σίγουροι… ότι η ΝΔ δεν πρόκειται να ψηφίσει αυτή τη συμφωνία ή μήπως δεν είμαστε;
