Στο σημερινό post-καταγγελία επανέρχομαι σε ένα ευρύτερο θέμα το οποίο έχω θίξει και κατά το παρελθόν. Αφορμή στάθηκε άλλη μια "επίσκεψη" σε ακόμη έναΠΡΩΗΝ δημόσιο γήπεδο καλαθοσφαίρισης στον Πειραιά. Εμφανέστατα, στο Δήμο του Πειραιά, η καλαθοσφαίριση (μπάσκετ), το άθλημα αυτό που έχει χαρίσει τόσες επιτυχίες σε πανευρωπαικό και παγκόσμιο επίπεδο στη χώρα μας, θεωρείται κατακριτέα ως μορφή μαζικής δημόσιας και ελεύθερης άθλησης.
Για αυτόν τον λόγο λοιπόν, ο Δήμος Πειραιά φροντίζει για τον αφανισμό των ελαχίστων δημοσίων γηπέδων που υπάρχουν στην ευρύτερη περιοχή.
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.
Πριν από περίπου 2 χρόνια, μέσα από αυτό το ιστολόγιο είχα καταγγείλει τηνμετατροπή του δημοσίου γηπέδου καλαθοσφαίρισης, με συνοπτικές διαδικασίες, σε ιδιωτικό γήπεδο τένις. Το "γηπεδάκι" στα όρια Αγίου Βασιλείου - Πειραικής"εξαφανίστηκε" προς τέρψη και ικανοποίηση πολλών ημέτερων - αφού πρώτα είχε απαξιωθεί και εγκαταληφθεί σε σημείο να θεωρείται επικίνδυνο - και εν συνεχεία, όπως προείπαμε, "μετατράπηκε" σε ιδιωτικό Tennis Club το οποίο λειτουργεί με μεγάλη ομολογουμένως επιτυχία ως τις μέρες μας. Για όσους ενθυμούνται, το θέμα αυτό (βλέπε σχετικό post και φωτορεπορτάζ εδώ) είχε προβληθεί τότε - για ευνόητους λόγους - επί δημαρχίας Φασούλα, μετά από σχετική άδεια από μέρους μου και από σχετικό ενημερωτικό ιστότοπο που διατηρούσε νυν αντιδήμαρχος Πειραια (πρό της εκλογής του).
Εν συνεχεία αναφερθήκαμε μέσα από αυτό το ιστολόγιο στο "ανοικτό" γήπεδο καλαθόσφαιρας έναντι της Λέσχης του Ολυμπιακού Σ.Φ.Π. στο Πασαλιμάνι, το οποίο επίσης παραμένει εγκαταλειμμένο και κατεστραμμένο μέχρι σήμερα (βλέπε σχετικό post και φωτορεπορτάζ εδώ). Στη συγκεκριμένη πάντως περίπτωση και μετά από σχετική έρευνα, οι ευθύνες του Δήμου Πειραιά δεν είναι ακριβώς ευδιάκριτες μιας και το "πρώην" γήπεδο ανήκει ουσιαστικά στη δικαιοδοσία της Μαρίνα Ζέα Α.Ε, ήτοι της ιδιωτικής εταιρίας που εκμεταλλεύεται τις εγκαταστάσεις της Μαρίνας της Ζέας ενώ ο ερασιτέχνης Ολυμπιακός - ο οποίος χρησιμοποιούσε τα 2 γήπεδα (καλαθοσφαίρισης και πετοφαίρισης) - έχει προ πολλού αποσύρει τις δραστηριότητες των τμημάτων υποδομής απο το σημείο αυτό.
Σήμερα λοιπόν, θα αναφερθούμε αρχικά σε άλλο ένα ΠΡΩΗΝ δημόσιο γήπεδο καλαθοσφαίρισης το οποίο βρίσκεται επί της παραλίας της Φρεατύδας (Ζέας) το οποίο επίσης "μετατράπηκε" προ ολίγων εβδομάδων σε ιδιωτική σχολή / ακαδημία καλαθοσφαίρισης / τένις. Η εικόνα με το κλειδαμπαρωμένο (με νέα περίφραξη και λουκέτα) γήπεδο και τα προκατ γραφεία της νέας ιδιωτικής επιχείρησης ομιλούν από μόνα τους:
Για την ιστορία να αναφέρουμε πως οι συγκεκριμένες ανοικτές δημόσιες αθλητικές εγκαταστάσεις δημιουργήθηκαν μέσα στη δεκαετία του 1990. Προσωπικά θυμάμαι το γήπεδο του μπάσκετ ολοκαίνουργιο, κάπου στα μέσα των 90s, εποχή κατά την οποία συναθροιζόταν στο συγκεκριμένο σημείο πάρα πολύς κόσμος, παρόλο που η θέση του γηπέδου - επί της παραλίας - με τον αέρα να φυσά και να παρασύρει άμμο από την ακρογυαλιά στο γήπεδο δεν ήταν ότι το καλύτερο. Το 2003 γίνεται η συναυλία του Mano Chao στην παραλία της Φρεαττύδας (Διογένης) και οι κάφροι-θεατές κρίνουν σκόπιμο να βανδαλίσουν το γήπεδο μπάσκετ το οποίο έκτοτε παρέμεινε σε καθεστώς απαξίωσης (επικίνδυνο πάτωμα, σπασμένα καλάθια, τρύπιο συρματόπλεγμα, προβολείς που δεν άναβαν τα βράδυα κλπ) για αρκετά χρόνια, μέχρι περίπου τη χρονική στιγμή προ διετίας, οπότε και πραγματοποιήθηκαν κάποιες εργασίες συντήρησης. Όλο αυτό το σκηνικό βέβαια ανατράπηκε πριν από μερικές εβδομάδες καθώς το γήπεδο απέκτησε όλες τις απαραίτητες ανέσεις για να μετατραπεί στο Red Hermes Basketball / Tennis Academy με υπεύθυνο τον πρώην διεθνή καλαθοσφαιριστή Γιώργο Γάσπαρη.
Μήπως ο νυν πρόεδρος του Οργανισμού Πολιτισμού Άθλησης και Νεολαίας του Δήμου Πειραιά - και πρώην καλαθοσφαιριστής - κ. Γιώργος Σιγάλας έχει να κάνει κάποιο σχόλιο επί αυτού ή απλά συνεχίζει το έργο εκποίησης και απαξίωσης του πρώην συναδέλφου και Δημάρχου Πειραιά Παναγίωτη Φασούλα;
Προτού συνεχίσω, θα ήθελα να τονίσω πως το ιστολόγιο αυτό βρίσκεται μακρυά από κάθε είδους "χρωματική" και "πολιτική" απόχρωση. Τα ίδια έγραφα για θέματα που αφορούσαν την περίοδο Αγραπίδη στον Πειραιά, τα ίδια έγραφα επί της αλήστου μνήμης περίοδο Φασούλα, τα ίδια - δυστυχώς - ξαναγράφω και με Δήμαρχο τον Μιχαλολιάκο.
Να σημειώσω επίσης στο σημείο αυτό, πως εν κατακλείδι χαίρομαι που έστω δημιουργούνται ακαδημίες μπάσκετ / τέννις για μικρά παιδιά ΑΛΛΑ είμαικάθετα αντίθετος στην παράνομη κατάληψη και χρήση ενός δημοσίου αθλητικού χώρου. Και δεν πιστεύω να έχει κάποιος την αντίθετη άποψη επ' αυτού, διότι όπως μπορεί κανείς να παρατηρήσει, πουθενά δεν υπάρχει στις διαφημιστικές πινακίδες ένδειξη που να παραπέμπει στο Δήμο Πειραιά ή σε δημόσια ελεύθερη προς χρήση αθλητική εγκατάσταση.
Και θα πάμε και ένα βηματάκι παραπέρα σήμερα:
Θα επισκεφθούμε μια προς μια τις αθλητικές εγκαταστάσεις του Δήμου Πειραιάόπως αυτές προβάλλονται μέσα από την επίσημη ιστοσελίδα του Δήμου Πειραιά(Pireasnet) για να ανακαλύψουμε που θα μπορούσε να πάει ένας δύσμοιρος κάτοικος Πειραιά να κάνει μερικά "σουτάκια" εντός της επικράτειας του Δήμου του:
Α' Δημοτική Κοινότητα:
 |
| ΚΛΙΚ ΓΙΑ ΜΕΓΕΘΥΝΣΗ |
Η ΕΠΙΣΗΜΗ ΕΚΔΟΧΗ:
Αναφέρονται από το Δήμο Πειραιά το κλειστό Γυμναστήριο "Παναγιώτης Σαλπέας"στην Ακτή Ξαβερίου και τα "ανοικτά" γήπεδα Πορφύρα και Φοίνικα επί της ακτής Θεμιστοκλέους.
Η ΑΛΗΘΕΙΑ:
Στο κλειστό Γυμναστήριο "Παναγιώτης Σαλπέας" δραστηριοποιούνται (αγώνες/προπονήσεις) πάρα πολλά σωματεία της ευρύτερης περιοχής του Πειραιά με αποτέλεσμα να δημιουργείται το αδιαχώρητο και σίγουρα δεν υπάρχει δυνατότητα άθλησης ενός κατοίκου της περιοχής. Τα "ανοικτά" γήπεδα "Πορφύρα" και "Φοίνικα" - παρεμπιπτόντως κατασκευασμένα παρανόμως επί των αρχαίων τειχών - επίσης χρησιμοποιούνται από τα δυο εν λόγω σωματεία και τις ανάγκες των διαφόρων τμημάτων τους (προπονήσεις / αγώνες) και συχνά επίσης "κλειδώνουν" με λουκέτα(ιδίως τους καλοκαιρινούς μήνες).
Σημείωση: Όπως μπορούμε να παρατηρήσουμε, ούτε λόγος γίνεται για το πρώην δημόσιο γήπεδο στην πλαζ Φρεαττύδος στην επίσημη ιστοσελίδα του Δήμου. Τέλος το γεγονός πως συμπεριλαμβάνεται στη λίστα το ιδιωτικό γήπεδο τέννις (βλέπε στην παραπάνω εικόνα το Νο.5 - Πλατεία Οινουσσών) που στήθηκε επί του δημοσίου χώρου άθλησης στον Άγιο Βασίλειο - Πειραϊκή ως χώρος άθλησης του Δήμου, μόνο ως γελοίο και φαιδρό γεγονός μπορεί να χαρακτηριστεί.
Β' Δημοτική Κοινότητα:
 |
| ΚΛΙΚ ΓΙΑ ΜΕΓΕΘΥΝΣΗ |
Η ΕΠΙΣΗΜΗ ΕΚΔΟΧΗ:
Αναφέρονται από το Δήμο Πειραιά το "ανοικτό" γήπεδο μπάσκετ στην πλαζ Βοτσαλάκια καθώς και το "ανοικτό" γήπεδο στο λόφο του Προφήτη Ηλία.
Η ΑΛΗΘΕΙΑ:
Το "ανοικτό" γήπεδο μπάσκετ στην πλαζ Βοτσαλάκια (Παρασκευάς) παρέμενε υπό καθεστώς μερικής απαξίωσης και δίχως συντήρηση εώς ότου ξεκίνησε η εκμετάλλευσή του από τον Α.Σ. Καστέλλας, στον οποίον εμπλέκονται και εκλεγμένοι δημοτικοί σύμβουλοι με την παράταξη Μιχαλολιάκου (τυχαίο γεγονός). Όταν στο εν λόγω γήπεδο δε γίνονται προπονήσεις / αγώνες των τμημάτων υποδομών του εν λόγω συλλόγου, πράγματι μπορεί κάποιος να "παίξει" μπασκετάκι. Για το ανοικτό γήπεδο στον Προφήτη Ηλία, γεγονός είναι πως πάμπολλες φορές το συναντάμε "κλειστό" με λουκέτο και η πρόσβαση επιτυγχάνεται - για τους γνώστες - με αναρρίχηση από τα κάγκελα πλησίον της μεσοτοιχίας με το Bowling ενώ όταν είναι "ανοικτό" υπάρχουν οι ανάγκες των τμημάτων υποδομής της ομώνυμης ομάδας της συνοικίας.
Γ' Δημοτική Κοινότητα:
 |
| ΚΛΙΚ ΓΙΑ ΜΕΓΕΘΥΝΣΗ |
Κατά πως φαίνεται, δε προβλέπεται η καλαθοσφαίριση στην Γ' Δημοτική Κοινότητα του Πειραιά.
Δ' Δημοτική Κοινότητα:
 |
| ΚΛΙΚ ΓΙΑ ΜΕΓΕΘΥΝΣΗ |
Η ΕΠΙΣΗΜΗ ΕΚΔΟΧΗ:
Πέραν των ανοικτών γηπέδων που υφίστανται πράγματι στα Καμίνια - με όλα τα προβλήματα που μπορεί να έχουν - αναφέρεται και το κλειστό των Καμινίων, επί της Αγίου Ελευθερίου
Η ΑΛΗΘΕΙΑ:
Στο "κλειστό" των Καμινίων δεν επαρκούν οι ώρες λειτουργίας για να καλυφθούν οι ανάγκες όλων των σωματείων και συλλόγων που το χρησιμοποιούν ως έδρα για αγώνες/προπονήσεις, πόσο μάλλον για να αθληθεί ένας κάτοικος του Δήμου.
Ε' Δημοτική Κοινότητα
 |
| ΚΛΙΚ ΓΙΑ ΜΕΓΕΘΥΝΣΗ |
Επίσης δεν προβλέπεται η καλαθόσφαιρα στην ευρύτερη περιοχή του Αγίου Διονυσίου - Υπαπαντής - Αγίας Σοφίας εκτός από το επίσης απαξιωμένο "ανοικτό" γήπεδο μπάσκετ εντός του εγκαταλειμμένου Πάρκου Δηλαβέρη, όπου μπορεί κανείς συνοδεία αδέσποτων σκυλιών και μεταναστών που κοιμούνται στα απομεινάρια της παλαιάς κεραμοποιίας να παίξει "άφοβα" ένα "μονάκι" με τους φίλους του.
Για τις απαξιωμένες εγκαταστάσεις του Σταδίου Ειρήνης και Φιλίας που αφορούν το ευγενές άθλημα της καλαθόσφαιρας και δη όσες εγκαταστάσεις δεν μετατράπηκαν ακόμη σε ιδιωτικά γήπεδα ποδοσφαίρου 5Χ5 θα επανέλθω με μελλοντική ανάρτηση.
Τα συμπεράσματα τα αφήνω στην κρίση του αναγνώστη του άρθρου το οποίο θα προωθηθεί και στις αρμόδιες υπηρεσίες του Δήμου με το υπέρτιτλο ερώτημα "που μπορώ να πάω για σουτάκια στον Πειραιά;".
Τυχόν απάντηση θα δημοσιευτεί πάραυτα και δίχως λογοκρισία στο παρόν blog.
Μέχρι τότε, οι λάτρεις της πορτοκαλί "σπυριάρας" μπάλας πουτ έχουμε την ατυχία να κατοικούμε εντός Πειραιά, θα πρέπει να συνεχίσουμε να πηγαίνουμε στο Μοσχάτο, στο Ρέντη, στο Παλαιό Φάληρο, στη Βούλα, στη Μεταμόρφωση, στη Γλυφάδα και στο Μαρκόπουλο για να έχουμε την πολυτέλεια ενός ανοικτού γηπέδου "μπάσκετ" στο οποίο να μπορούμε να "παίξουμε" με μια σχετική ασφάλεια...
Το συμπέρασμα είναι ένα και αμείλικτο:
Στον Πειραιά το "μπασκετάκι" απαγορεύεται...
Όλοι γρήγορα στις καφετέριες και τα εστιατόρια των φίλων μας επιχειρηματιών να "φορτώσετε" χοληστερίνη και μετά τηλεόραση και αποχαύνωση.
