Του Θανάση Νικολαΐδη (press-gr)
ΣΕ ελληνικό σχολείο στη Γερμανία. Με δαπάνες της Ελλαδίτσας και με τους Γερμανούς αδιάφορους για τη «μόρφωση των ελληνοπαίδων και την κουλτούρα τους. Με το ελληνόπουλο (μαθητή/μαθήτρια) μετέωρο ανάμεσα στη κακοποιημένη ελληνική και την «αρχαιοπρεπή» (συντακτικά αντέγραψαν και διατηρούν αρχαιοελληνικές δομές) γερμανική (γλώσσα) και με τον γονιό να «τρέφεται» με Καζαντζίδη. Αποκλειστικά, μονότονα και επίμονα, χωρίς να γεύεται κάτι από «αυτόχθονες» της παγκόσμιας μουσικής δημιουργίας.
Η «Κ» ήταν μια μαθητριάρα με τα όλα της. Φιλότιμη, φιλομαθής, αλλά τελείως αδιάφορη για το αύριο και το μέλλον της. Της το’ χε από πριν κλεισμένο και κανονισμένο η μάνα της-κουμπάρα (μεγαλο)πολιτικού που έμελλε το κόμμα της (τους) να κυβερνήσει. Προετοιμάζονταν για «πανελλαδικές» τα παιδιά, κι αυτής η μόνη έγνοια ήταν το απολυτήριο. Αρκετό για μια θέση στη Βουλή όταν θα’ ρχόταν στην Ελλάδα.
ΗΡΘΕ η ώρα κι έπιασε «δουλειά». Υπάλληλος της Βουλής κι...
ΣΕ ελληνικό σχολείο στη Γερμανία. Με δαπάνες της Ελλαδίτσας και με τους Γερμανούς αδιάφορους για τη «μόρφωση των ελληνοπαίδων και την κουλτούρα τους. Με το ελληνόπουλο (μαθητή/μαθήτρια) μετέωρο ανάμεσα στη κακοποιημένη ελληνική και την «αρχαιοπρεπή» (συντακτικά αντέγραψαν και διατηρούν αρχαιοελληνικές δομές) γερμανική (γλώσσα) και με τον γονιό να «τρέφεται» με Καζαντζίδη. Αποκλειστικά, μονότονα και επίμονα, χωρίς να γεύεται κάτι από «αυτόχθονες» της παγκόσμιας μουσικής δημιουργίας.
Η «Κ» ήταν μια μαθητριάρα με τα όλα της. Φιλότιμη, φιλομαθής, αλλά τελείως αδιάφορη για το αύριο και το μέλλον της. Της το’ χε από πριν κλεισμένο και κανονισμένο η μάνα της-κουμπάρα (μεγαλο)πολιτικού που έμελλε το κόμμα της (τους) να κυβερνήσει. Προετοιμάζονταν για «πανελλαδικές» τα παιδιά, κι αυτής η μόνη έγνοια ήταν το απολυτήριο. Αρκετό για μια θέση στη Βουλή όταν θα’ ρχόταν στην Ελλάδα.
ΗΡΘΕ η ώρα κι έπιασε «δουλειά». Υπάλληλος της Βουλής κι...
όποιος προλάβει. Και πρόλαβε ελέω κουμπαριού, χωρίς ΑΣΕΠ, εμπόδια και αμφισβητήσεις-ένας ακόμα διορισμός, χωρίς κανενός το αυτί να ιδρώνει. Στρώθηκε η «Κ» στη…δουλειά κι όταν τα χρόνια πέρασαν και τη συναντήσαμε τυχαία, μετά τους ασπασμούς και τις…αναμνήσεις, τη ρωτάμε.
-Που δουλεύεις «Κ»;
-Στη βουλή, αν…θυμάσαι
-Και τι κάνεις εκεί;
-Πάμε 22 (!) για δουλειά μόνον δύο(!).
ΕΔΩ θα κλείναμε, αν δεν νιώθαμε κορόιδα και αηδιασμένοι. Αν οι «σκληροί» της σήμερον που φτιάχνουν λίστες «εφέδρων» και προγραφές απολυμένων έφτιαχναν και τη λίστα των «εφέδρων» της βουλής. Για να σβήσουν την ντροπή και την αδικία, να μετριάσουν το αίσχος.
ΚΑΝΕΝΑΣ των πολιτικών δεν συγκινήθηκε και δεν κινήθηκε. Δεν έβαλαν στο στόχαστρο τους 16/μισθίτες «εργαζόμενους», απείραχτους στον ορυμαγδό της φορολόγησης και των απολύσεων. Γιατί; Γιατί ΟΛΟΙ τους (όλα τα κόμματα) διόρισαν κατά τη δύναμη και την ξεδιαντροπιά του έκαστο και σήμερα σιωπούν ενόχως (και μη…αιδημόνως). Με τον κ. Πετσάλνικο να αναλαμβάνει εργολαβικά το «δίκαιο» των γιων και θυγατέρων, γαμπρών, νυμφών, φίλων και κολλητών, διορισμένων απ’ το παράθυρο και με τον «νόμο Σιούφα». Κι όσο αυτοί επιμένουν αυτοί στην προστασία τους, τόσο εμείς θα ξεφυσάμε. Για τους 16/μισθίτες που δεν τους απολύουν για να προσλάβουν άλλους/άλλες (όχι, βέβαια, ισάριθμους) τίμια και καθαρά. Νόμιμα και με κανόνες ηθικής που επιβάλλει η ανθρωπιά και η δημοκρατία. Περιμένουμε πρωτοβουλία των κυβερνώντων(;) και αποτέλεσμα. Με λίστα «εφέδρων» χειροπιαστή.
-Που δουλεύεις «Κ»;
-Στη βουλή, αν…θυμάσαι
-Και τι κάνεις εκεί;
-Πάμε 22 (!) για δουλειά μόνον δύο(!).
ΕΔΩ θα κλείναμε, αν δεν νιώθαμε κορόιδα και αηδιασμένοι. Αν οι «σκληροί» της σήμερον που φτιάχνουν λίστες «εφέδρων» και προγραφές απολυμένων έφτιαχναν και τη λίστα των «εφέδρων» της βουλής. Για να σβήσουν την ντροπή και την αδικία, να μετριάσουν το αίσχος.
ΚΑΝΕΝΑΣ των πολιτικών δεν συγκινήθηκε και δεν κινήθηκε. Δεν έβαλαν στο στόχαστρο τους 16/μισθίτες «εργαζόμενους», απείραχτους στον ορυμαγδό της φορολόγησης και των απολύσεων. Γιατί; Γιατί ΟΛΟΙ τους (όλα τα κόμματα) διόρισαν κατά τη δύναμη και την ξεδιαντροπιά του έκαστο και σήμερα σιωπούν ενόχως (και μη…αιδημόνως). Με τον κ. Πετσάλνικο να αναλαμβάνει εργολαβικά το «δίκαιο» των γιων και θυγατέρων, γαμπρών, νυμφών, φίλων και κολλητών, διορισμένων απ’ το παράθυρο και με τον «νόμο Σιούφα». Κι όσο αυτοί επιμένουν αυτοί στην προστασία τους, τόσο εμείς θα ξεφυσάμε. Για τους 16/μισθίτες που δεν τους απολύουν για να προσλάβουν άλλους/άλλες (όχι, βέβαια, ισάριθμους) τίμια και καθαρά. Νόμιμα και με κανόνες ηθικής που επιβάλλει η ανθρωπιά και η δημοκρατία. Περιμένουμε πρωτοβουλία των κυβερνώντων(;) και αποτέλεσμα. Με λίστα «εφέδρων» χειροπιαστή.
