Δήλωση Αλ.Αλαβάνου: "O πρόεδρος Παπούλιας να εφαρμόσει το άρθρο 42, παρ.1 του Συντάγματος..."
Μέτωπο Αλληλεγγύης και Ανατροπής
ΔΗΛΩΣΗ ΑΛ. ΑΛΑΒΑΝΟΥ
«Ο Πρόεδρος Παπούλιας να εφαρμόσει το άρθρο 42, παρ.1 του Συντάγματος. Και να μιλήσει πάλι στην καρδιά του λαού»
«Με τις σημερινές πανελλαδικές και παλλαϊκές εκδηλώσεις, με κεντρική τη συμμετοχή της νεολαίας, αναδείχθηκε η καθολική πια αντίθεση του ελληνικού λαού στην τρόικα και την κυβέρνηση και η...
κατεπείγουσα ανάγκη για μια μεγάλη στροφή.Επίκεντρο των εκδηλώσεων υπήρξε η Θεσσαλονίκη, όπου προβλέπονταν η στρατιωτική παρέλαση με τη συμμετοχή του Προέδρου της Δημοκρατίας. Η λαϊκή παρέμβαση και η ματαίωση της παρέλασης σε μια ιστορική μέρα αλλά και σε μια εποχή που γράφεται η ιστορία αποτελεί ένα συμβολικό και σημαντικό πολιτικό γεγονός που δεν θα ξεχασθεί ποτέ.
Οι αποδοκιμασίες και η αποχώρηση του Προέδρου της Δημοκρατίας δείχνουν ότι πια είναι καθολική η αντίθεση του λαού σε ένα πολιτικό σύστημα που τον οδηγεί με ολόκληρη την χώρα στην καταστροφή.
Κατανοεί κανείς τη μεγάλη ψυχική αναστάτωση και απογοήτευση που νοιώθει αυτές τις στιγμές ο Πρόεδρος Παπούλιας, ένα πρόσωπο που έδωσε πολλά στο παρελθόν για την κοινωνική δικαιοσύνη και τη λαϊκή κυριαρχία.
Η μοίρα όμως το έφερε, από όλους τους Προέδρους Δημοκρατίας, μετά το δημοψήφισμα του 1974 για την αβασίλευτη, να βρεθεί πρόσωπο με πρόσωπο με την ιστορία.
Σε ακραίες συνθήκες, όπως οι σημερινές που καταπατάται η εθνική ανεξαρτησία, τα δικαιώματα και οι ελευθερίες του λαού, ένα πρόσωπο που έχει ορκισθεί «να υπερασπίζω την εθνική ανεξαρτησία» και «να προστατεύω τα δικαιώματα και τις ελευθερίες των Ελλήνων», που ασκεί το ρόλο του συμβόλου ενός έθνους, βρίσκεται μπροστά σε βασανιστικό και επώδυνο δίλημμα. Να μείνει σιωπηλός και παθητικός, και να γίνει και αυτός αντικείμενο περιφρόνησης και οργής; Ή να λειτουργήσει με τόλμη και βλέποντας στο μέλλον, να γίνει μια σταθερά στην
πλήρη σύγχυση που βιώνει ο λαός και να μείνει θετικό παράδειγμα στην ιστορία για πάντα;
Δεν είναι αυτό εύκολο. Ο Πρόεδρος της Ισλανδίας όμως το έκανε, για το ίδιο πρόβλημα όπως της Ελλάδας, το χρέος, αρνούμενος να υπογράψει απόφαση μιας απαξιωμένης βουλής και προκαλώντας δημοψήφισμα, όπου το 90% του ισλανδικού λαού τον στήριξε στη δύσκολη μάχη.
Είναι κατανοητό ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας από την πλευρά του να θέλει να εφαρμόσει το σημερινό Σύνταγμα όπως έχει ορκισθεί και να μη προχωρεί σε ενέργειες, όπως η προκήρυξη δημοψηφίσματος χωρίς τη συναίνεση της Βουλής.
Ακόμα και με τις περιορισμένες αρμοδιότητες που του αφήνει το Σύνταγμα έχει μια ευθύνη και δυνατότητα ουσιαστικής παρέμβασης, που δεν απαιτεί τη συναίνεση ούτε πρωθυπουργού ούτε βουλής, παρά μόνο της συνείδησής του.
Το άρθρο 42, παράγραφος 1 του Συντάγματος προβλέπει ότι «Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μπορεί να αναπέμψει στη Βουλή νομοσχέδιο που έχει ψηφισθεί από αυτή, εκθέτοντας τους λόγους της αναπομπής».
Ο λαός της Θεσσαλονίκης με τη σημερινή του διαμαρτυρία στην πραγματικότητα καλούσε τον Πρόεδρο να σταθεί δίπλα του. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ασκώντας το νόμιμο δικαίωμα της αναπομπής για το φορολογικό νομοσχέδιο, εφόσον λογικά δεν έχει υπογραφεί ακόμα, ή στο πρώτο νέο αντιλαϊκό νομοσχέδιο της τρόικα, και εκθέτοντας «τους λόγους της αναπομπής», μπορεί να μιλήσει στην καρδιά του κόσμου και, αντί αντικείμενο οργής, να γίνει ελπίδα και το σύμβολο που χρειάζεται ο λαός σε αυτές τις ταραγμένες και επικίνδυνες εποχές.»
