Προφητικά είχαμε γράψει στο παρελθόν ότι κάποια στιγμή η πολιτική ελίτ του τόπου, κατ’ επιθυμία βέβαια των εντολέων αφεντικών της, θα πετάξει από τις πολιτικές τάξεις το συνδικαλιστικό κίνημα, το οποίο θα είναι πλέον εμπόδιο στην προσπάθεια να διατηρήσει την αυτονομία του και να διασωθεί το σάπιο πολιτικοοικονομικό καθεστώς της χώρας μας.
Aπό το olympia.gr
Μάλιστα πριν από μερικές ημέρες είχαμε και πάλι κάνει ανάρτηση με τον τίτλο :”Το πολιτικό σύστημα πετάει στη θάλασσα τα παιδιά του”.
Οι συνδικαλιστικές ηγεσίες μέχρι σήμερα, είχαν δυστυχώς προδώσει τον ρόλο τον οποίο έπρεπε να παίζουν, δηλαδή εκείνο της προστασίας των επαγγελματικών και κοινωνικών συμφερόντων των πολιτών απέναντι στην πολιτική εξουσία και είχαν μετατραπεί σε…. εξαρτήματα της πολιτικής ελίτ και των διαπλεκόμενων αντιλαϊκών συμφερόντων που εκείνη εξυπηρετεί. Είχαν μετατραπεί σε ιμάντες μετάδοσης των εντολών του παρασιτικού καθεστώτος προς την κοινωνία και αποτελούσαν έναν από τους βραχίονες στήριξής του.
Πολύ πιο γρήγορα, απ’ ότι και εμείς περιμέναμε, ήδη η πολιτική ελίτ της χώρας (δηλαδή οι πολιτικές φαμίλιες και τα παρακλάδια τους), σε αγαστή συνεργασία όλων των πτερύγων της και σε απόλυτη συμφωνία, ξεφορτώνεται το επικίνδυνο βάρος που είναι οι «απαιτητικοί» συνδικαλιστές. Οι στημένες λεμονόκουπες, είναι πλέον άχρηστες. Το ίδιο φυσικά θα πάθει και το φοιτητικό κίνημα και όσα άλλα, κατ΄όνομα μόνο, κοινωνικά κινήματα.
Ο συνδικαλισμός, σε ότι σχέση με το μνημόνιο, βοήθησε μέχρι σήμερα το πολιτικοοικονομικό καθεστώς, προδίδοντας την κοινωνία, προκειμένου να επιβάλει τις εντολές της τρόϊκας και να τεθεί η χώρα υπό κατοχή. Τώρα όμως που ο κόμπος έφτασε στο χτένι και τα συνδικάτα άρχισαν να ορθώνουν εμπόδια και να περιορίζουν την αυτονομία κινήσεων της πολιτικής ελίτ, για την πλήρη εξαθλίωση του λαού, τώρα ήρθε η ώρα της αποβολής τους. Ήδη βλέπουμε μερικά παραδείγματα για συνετισμό. Όσοι δεν σκύψουν για να εκτελέσουν τις εντολές της πολιτικής ηγεσίας, θα αποβληθούν και θα τους κοπούν και τα προνόμια. Σε άλλες περιπτώσεις, ολόκληρες συνδικαλιστικές οργανώσεις αποχωρούν μόνες τους από τον κομματικό εναγκαλισμό.
Η πλήρης υποταγή ή η αποβολή των συνδικάτων, είναι το απαραίτητο προστάδιο πριν από το ρίξιμο των μασκών και την συγκυβέρνηση.
