Tο ερώτημα δεν είναι το εάν, αλλά το πότε. Αυτή τη στιγμή, ολόκληρο το κρατικοδίαιτο καθεστώς επιδιώκει να διασωθεί και όπως γίνεται αντιληπτό, κανένα κόμμα μόνο του δεν μπορεί να το επιτύχει αυτό. Επομένως ολόκληρο το καθεστώς, τόσο παρασκηνιακά, όσο και με τα παπαγαλάκια του στα καθεστωτικά ΜΜΕ πιέζει και προσπαθεί να πείσει ότι η συγκυβέρνηση (ή κάποιας μορφής οικουμενική κυβέρνηση) είναι η λύση για τη χώρα. Εξάλλου, τόσο το ΠΑΣΟΚ, όσο...
και η ΝΔ, σε καμία περίπτωση δεν θέλουν να διαχειριστούν μόνοι τους αυτήν την κρίση. Και οι δύο γνωρίζουν πολύ καλά ότι η εξαθλίωση του λαού στην οποία μας οδηγούν, θα διαλύσει και τα δύο κόμματα και θα στείλει στα σπίτια τους ή στις φυλακές πολλούς από τους σημερινούς πολιτικοοικονομικούς ταγούς. Γι’ αυτό πολλοί από το ΠΑΣΟΚ, ανοιχτά πλέον ζητούν συγκυβέρνηση, ενώ ταυτόχρονα πολλοί από την Νέα Δημοκρατία, οι επονομαζόμενοι και μετριοπαθείς (βλ. σκληροί Νεοφιλελεύθεροι) θέλουν συγκυβέρνηση.Επομένως το ερώτημα είναι το πότε. Η διαφορά είναι η εξής: Το μεν ΠΑΣΟΚ θέλει συγκυβέρνηση τώρα, που αυτό θα έχει το πάνω χέρι. Θα έχει την πρωθυπουργία και την πλειοψηφία και απλά θα επιδιώξει με δόλωμα το τυρί στη φάκα, να φορτώσει στα άλλα κόμματα το πολιτικό κόστος. Η δε Νέα Δημοκρατία, θέλει την συγκυβέρνηση μετά από εκλογές, γιατί πιστεύει ότι θα έρθει πρώτο κόμμα (αυτοδυναμία ελπίζουμε ότι δεν υπάρχει αφελής που να την πιστεύει), ώστε να έχει εκείνη το πάνω χέρι και να κατευθύνει τις εξελίξεις. Εδώ ακριβώς παίζεται το σκληρό πολιτικό πόκερ αυτή τη στιγμή. Τώρα ή μετά από εκλογές;
Η συγκυβέρνηση δεν θα είναι τίποτε άλλο παρά η μοναδική στην ιστορία πραγματική πολιτική πράξη σε όλο αυτό το θεατρικό πολιτικό σύστημα της ψεύτικης και ανούσιας αντιπαράθεσης. Μιας πλασματικής αντιπαράθεσης, που μοναδικό πραγματικό στόχο έχει την εξουσία και την ικανοποίηση της κάθε λογής πολιτικής πελατείας, που στηρίζει τις διάφορες κομματικές ελίτ, μέσα από ψεύτικα ιδεολογικά περιτυλίγματα.
Για όσους όμως, αυτή τη στιγμή νομίζουν ότι η συγκυβέρνηση θα είναι λύση στο πρόβλημά μας, θα πρέπει να γνωρίζουν ότι η συγκυβέρνηση θα απελευθερώσει τους πολιτικούς από το πολιτικό κόστος και το φόβο του καταλογισμού των ευθυνών και ως εκ τούτου, θα φέρει σκληρές αντιλαϊκές αποφάσεις, σκληρή καταπίεση του λαού, δεκάδες ή εκατοντάδες χιλιάδες απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων, αρπαγή περιουσιών και πλήρη εξαθλίωση, ενώ παράλληλα θα διατηρείται η καθεστωτική ολιγαρχία αλώβητη, πράγματα που δεν μπορεί να κάνει ένα κόμμα μόνο του.
Επιτέλους, λέμε εμείς, να γίνει αυτή η συγκυβέρνηση, για να αποδειχθεί η πλήρης ανικανότητα του ισχύοντος ψευτοδημοκρατικού πολιτικού συστήματος και επιτέλους να αρχίσει να δημιουργείται γνήσια λαϊκή αντιπολίτευση που θα ανατρέψει τα πάντα.
Η σύγκρουση θα είναι σκληρή και αιματηρή, γιατί το καθεστώς θα παίξει όλη του την ύπαρξη πάνω σ’ αυτή τη συγκυβέρνηση.
