Αυτή είναι η ουσία της διογκούμενης άρνησης πληρωμής της καταιγίδας των επιπλέον φόρων.
Πέρα από το αυξανόμενο ποσοστό αυτών που έτσι κι αλλιώς δεν μπορούν πλέον να ανταπεξέλθουν, τίθεται και θέμα νομιμότητας και ηθικής νομιμοποίησης αυτών οι οποίοι και τα απαιτούν με έωλα άρπα-κόλλα νομοθετήματα.
Ποιοι είναι αυτοί;
Ένας βιαστής, (Στρος Καν), ένας ιδιοκτήτης του μεγαλύτερου πλυντηρίου μαύρου χρήματος (Γιουνκέρ), και τρεις εγχώριες μαριονέτες, κληρονόμοι ονομάτων (Παπανδρέου, Πάγκαλος), και ας μη λησμονούμε και περιουσιών, και ένας άλλος με όνομα μαϊμού, που παραπέμπει σε μεγάλο σόι, κατ' ουσίαν όμως σώγαμπρος, που τρέφεται από τα χρήματα ενός εύπορου πεθερού, (Βενιζέλος).
Η άρνηση πληρωμής είναι ο μόνος τρόπος όλοι αυτοί να σβηστούν δια παντός από τον χάρτη, είναι ζήτημα αξιοπρέπειας, είναι ζήτημα ήθους και τάξεως ηθικής, είναι θέμα δικαιοσύνης, είναι θέμα αντίστασης, είναι θέμα αποκατάστασης μιας κολοσσιαίας αδικίας, να επωμίζονται δηλαδή το βάρος ενός άνομου χρέους οι πλάτες των πλέον αθώων και αδύναμων πολιτών, είναι κοντολογίς μια πράξη πολιτική.
Κανείς από αυτούς που το δημιούργησαν και επωφελήθηκαν από το χρέος δεν τιμωρήθηκε ποτέ, και κανείς δεν ελέγχθηκε για την προέλευση της περιουσίας που απέκτησε. Αν δεν ανοίξει η υπόθεση “ελληνικό χρέος”, αν δεν κατονομαστούν οι ένοχοι, κι αν δεν τιμωρηθούνε σκληρά και παραδειγματικά, κανείς δεν πρόκειται να ησυχάσει και να υπακούσει. Η πληγή θα μένει ανοιχτή και θα φωνάζει. Κι αν το κάνει προς στιγμήν από φόβο και μόνο, από μέσα το μίσος θα βράζει. Μίσος όχι για τον διπλανό, αυτά τέλειωσαν πια και δεν πιάνουν, αλλά μίσος προς αυτούς που τον οδήγησαν να μισεί τον διπλανό.
Αν νομίζουν ότι θα περάσουν απ' τη μπόρα, χωρίς να βραχούν, είναι γελασμένοι.