ΑΝΟΙΚΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΣΤΟΝ Η. ΜΟΣΙΑΛΟ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ...
Γράφει ο Ηλίας Καρούσος
Όλοι γνωρίζουμε ότι ένας αριθμός κυβερνητικών στελεχών έχουν καταφερθεί κατά των Δ.Υ. με ιδιαίτερη σφοδρότητα παραπληροφόρωντας τον Λαό δημιουργώντας μια δίκαιη αλλά υπερβολική αγανάκτηση κατά Δ.Υ. από τον υπόλοιπο κόσμο. Έχει δίκιο ο άνεργος, ο ιδιωτικός υπάλληλος που βιώνει την αυθαιρεσία των εργοδοτών να έχει "απέναντι του" τον Δ.Υ. χαρακτηρίζοντας τον προνομιούχο στολίζοντας τον και με διάφορα κοσμητικά επίθετα. Έχει δίκιο αυτός που δεν είναι Δ.Υ. να στέκεται απέναντι του και με εχθρική πολλές φορές διάθεση γιατί όλοι οι άνθρωποι δεν είμαστε ίδιοι. Φυσικά όλοι αυτοί οι πολιτικοί ταγοί που κατά καιρούς πετάνε και μια κορώνα φωνάζουν τις περισσότερες φορές για να καλύψουν δικές τους ανομίες και ανηθικότητες οπως π.χ. ο Πάγκαλος όπου η σύζυγος του εισπράττει από τον ΟΓΑ το επίδομα τρίτεκνης μητέρας. ο Λοβέρδος που τοποθέτησε την γυναίκα του από την Ο.Α. στο Δημόσιο κ.α.
Ο Η. Μόσιαλος και όχι μόνο, είναι γνωστό ότι τόσο με...
συνέντευξη του σε εφημερίδα όσο και με τις κατά καιρούς δηλώσεις του έχει προκαλέσει τους Δ.Υ. με ανιστόρητες αναφορές.Ο προερχόμενος από το ΚΚΕ Εσωτερικού και τον "Ρήγα Φεραίο" χυδαιολογεί κατά των Δ.Υ. υπαλλήλων επενδύοντας στην δικαιολογημένη αγανάκτηση των υπολοίπων. Έχω ακούσει πολύ συχνά τον τελευταίο καιρό την φράση "καλά να τους κάνουν γιατί αυτοί να είναι προνομιούχοι". Φυσικά το κλίμα αυτό δεν έχει περάσει στο σύνολο του Ελληνικού λαού αλλά σε μια μικρή μερίδα που στις περισσότερες περιπτώσεις επιθυμούσαν διακαώς να ενταχθούν στο δημόσιο αλλά δυστυχώς δεν τα κατάφεραν.
Πριν από αρκετές ημέρες έκανα μια ανοικτή πρόσκληση-πρόκληση στον Η. Μόσιαλο για έναν ανοικτό διάλογο μέσα από αυτές τις σελίδες μια και είναι τακτικός καθημερινώς επισκέπτης και μάλιστα πολύωρης παρουσίας καθημερινά (φαίνεται η απασχόληση του επιτρέπει να ασχολείται για αρκετές ώρες την ημέρα με τους φίλους του). Φυσικά δεν ευελπιστούσα ότι θα ανταποκρινόταν όχι γιατί δεν έχει χρόνο αλλά γιατί όπως και οι άλλοι φοβούνται τον δημόσιο διάλογο γιατί γνωρίζουν οτι τα περισσότερα που λένε είναι ψέματα και υπερβολές. Για να είμαι δίκαιος αυτό το πανηγύρι ξεκίνησε με τον Σημίτη το 1998, εντάθηκε με την κυβέρνηση της ΝΔ και πήρε την μορφή χιονοστιβάδας στην συνέχεια.
Ο Γκαίμπελς στην Ναζιστική Γερμανία ακολούθησε το μοντέλο πες ψέματα και υπερβολές όλο και κάτι μένει. Αυτή η τακτική ακολουθείται πλέον συνέχεια γιατί είχε αποτελέσματα και οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην κατασυκοφάντηση προσώπων, κλάδων, ομάδων κ.λ.π. Πιστοί θιασώτες αυτού του δόγματος το χρησιμοποιούν γιατί δεν έχουν το θάρρος να αναλάβουν τις ευθύνες που τους αναλογούν.
Η πρόσκληση που έκανα στον Η. Μόσιαλο για δημόσιο διάλογο φυσικά δεν έγινε με ευθύνη του γι αυτό σήμερα θα θέσω ορισμένα από τα ερωτήματα και τις απόψεις μου για το θέμα.
Ποιός διόρισε τους "κοπρίτες " κατά Πάγκαλο, τεμπέληδες και με άποψη κατά Λοβέρδο υπαλλήλους? Πέρναγαν και είδαν ανοικτή την πόρτα και μπήκαν μόνοι τους? Ποιος νομοθετεί αντιφατικούς νόμους που δημιουργούν δυσλειτουργία στον δημόσιο τομέα, αυξάνουν το κόστος των παρεχόμενων υπηρεσιών και δίκαι αγανακτεί ο συναλλασσόμενος για την καθυστέρηση? Ποιος παρεμβαίνει στο έργο του Δ.Υ. ζητώντας του πολλές φορές να παρανομήσει προκειμένου να εξυπηρετηθεί κάποιος φίλος ή συγγενής? Ποιος δεν έχει την βούληση να τιμωρηθούν οι επίορκοι Δ.Υ. που υπάρχουν, μην ξεχνάμε ότι και αυτοί είναι κομμάτι της κοινωνίας, ? Φταίει ο αιρετός εκπρόσωπος των εργαζομένων που δεν τιμωρείται? Τον Ιούνιο του 2009 ο Προκόπης Παυλόπουλος είχε πει "υπάρχουν 600 υποθέσεις στα πειθαρχικά που κάθονται" υπονοώντας φυσικά ότι τα πειθαρχικά δεν κάνουν την δουλειά τους. Και οι πολιτικοί προϊστάμενοι τι κάνουν? Τίποτα!!!! Αντί να τους πουν ότι έχουν ευθύνες τα πειθαρχικά που δεν τελειώνουν υποθέσεις και να τους υπενθυμίσουν ότι ελέγχονται και αυτοί για πλημμελή υπηρεσία και παράβαση καθήκοντος ρίχνουν το ανάθεμα στα υπηρεσιακά και τροποποιούν τον νόμο για την σύνθεση (Νόμος Ραγκούση). Λες και το πρόβλημα είναι ο αιρετός. Αλλά πως θα διαμορφώσουμε κλίμα στην κοινωνία. Πως θα ενισχύσουμε την αντιπάθεια της υπόλοιπης κοινωνίας για τον κλάδο. Μετά από κάποιες δεκαετίες στον δημόσιο χώρο αφού προηγήθηκαν 13 χρόνια στον ιδιωτικό μπορώ να πω χωρίς επιφυλάξεις. Και στο χώρο του δημοσίου όπως και σε κάθε χώρο δεν είναι όλοι άγγελοι. Και στον χώρο του δημοσίου υπάρχουν άτομα που δεν έχουν θέση εκεί. Όμως κανένας νόμος, κανένα σύνταγμα δεν προστατεύει τον επίορκο. Καλώς υπάρχουν ασφαλιστικές δικλίδες για να αντιμετωπίζετε και η αυθαιρεσία της εκάστοτε πολιτικής ηγεσίας αλλά η ατιμωρησία δεν έχει σχέση ούτε με την μονιμότητα αλλά ούτε και με την λογική "κόρακας κοράκου μάτι δεν βγάζει". Όλα ξεκινούν από την πολιτική ηγεσία. Δηλαδή αν ένας Γενικός γραμματέας, υφυπουργός, υπουργός καλέσει τον πρόεδρο του πειθαρχικού και του πει καθαρά " Ερευνήστε τις καταγγελίες και θέλω άμεσα αποτελέσματα διαφορετικά θα έχετε κυρώσεις" τότε τι θα κάνουν?
Δυστυχώς στην Ελληνική πολιτική κανένας πολιτικός δεν αναλαμβάνει τις ευθύνες που του αναλογούν. Πάντα φταίνε οι άλλοι και ποτέ αυτοί. Η ίδια αντίληψη έχει περάσει σε όλα τα στρώματα της κοινωνίας και ανακυκλώνεται συνέχεια.
Από το "βαθύ πράσινο"