Δική μου ειναι η ανάγκη να σου το πω.Ούτε ασθενής είμαι ούτε οδοιπόρος για να έχω ακαταμάχητο άλλοθι.
Ούτε με πλάνεψε η ντόλτσε βίτα,ουτε τα λουλούδια του Μάη .
Βαρέθηκα βρε αδελφέ,οσο κι αν σου φαίνεται βλάσφημο[θού Κύριε]......
Και να πείς οτι δεν ειχα προσκλήσεις......
Με κάλεσε η ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ στην Πλατεία Κλαυθμώνος,το ΠΑΜΕ στο Σύνταγμα,ο Συντονισμός Σωματείων Ιδιωτικού και Δημόσιου τομέα και άλλοι στο Μουσείο,η Αυτόνομη Παρέμβαση επισης στην Κλαυθμώνος......
Δεν ανταποκρίθηκα.
Και να πείς πως ειμαι βολεμένη και δεν εχω λογους να διεκδικώ, να βρεθώ στις γραμμές εστω μιας απο αυτες τις πρωτομαγιάτικες συγκεντρώσεις.Εστω και εθιμοτυπικά......
Ε,αυτο το ''εθιμοτυπικά'' μου κόλλησε πρωί-πρωί.Σε μια περίοδο που μονο εθιμοτυπικά δεν χωράνε.
Οταν μάλιστα με προκάλεσε ο ιδιος ο πρωθυπουργός με το μήνυμα του για την Πρωτομαγία[δεν εχει το θεό του ο GAP]με απίστευτο θράσος και υφος ρεπόρτερ που περιγράφει την κατάσταση,τις θυσίες του λαού,τη δύσκολη κατάσταση που βιώνουν οι ελληνικές οικογένειες,οι νέοι......
και πως
«Η Πρωτομαγιά συμβολίζει τον αγώνα για αλλαγή. Τον αγώνα για την κατοχύρωση των δικαιωμάτων των εργαζομένων, την κοινωνική δικαιοσύνη και τελικά, την αναγνώριση της αξίας κάθε ανθρώπου, που εργάζεται και προσφέρει καθημερινά ένα σημαντικό μέρος από τη ζωή του στη συλλογική λειτουργία της κοινωνίας μας. Διότι αυτό το νόημα έχει η εργασία»
«Κάποτε όλα αυτά δεν ήταν αυτονόητα. Χρειάστηκαν πολλά χρόνια αγώνων, που δόθηκαν με αίμα, ώστε ο σημερινός εργαζόμενος να έχει δικαιώματα, να απολαμβάνει ένα μέρισμα από τον δικό του κόπο, από τη δική του δημιουργικότητα».
Ναι,ναι ο ΓΑΠ τα λέει αυτά φτύνοντας στα μούτρα μας με θράσος........
Θα μου πείς πως ολα αυτά θα επρεπε να με κάνουν να θυμώσω και να πάω να ξεδώσω σε κάποια συγκέντρωση...........
Να ξεδώσω,να ξεθυμάνω,να τιμήσω την Εργατική Πρωτομαγιά........
Αυτο ακριβώς δεν θέλω.Αυτο που δυστυχώς κάνουν οι επίσημες συνδικαλιστικές οργανώσεις,το ΚΚΕ και ολοι οι άλλοι,ακολουθώντας το έθιμο,εκόντες-άκοντες.Και ο πολύς κόσμος απο μακριά.
Ενας χρόνος μνημονίου,σκλαβιάς,εξαθλίωσης και φτώχειας και εθιμικά τιμούμε την Πρωτομαγιά με λιτανείες [και μάλιστα χωριστές,μπας και κολλήσουμε καμμιαν αρρώστια],άνευρα,αμήχανα,μοναχικά.
Τελειωμένες ιστορίες.Αδιέξοδες.Εμμονές.
Τούτη η Πρωτομαγιά ηταν μια μεγάλη ευκαιρία για ενωτική συγκέντρωση και πορεία,για παραμονή στο Σύνταγμα,ενοψει και των νέων μέτρων[ερχεται και η τρόικα 13 του μήνα για τα δέοντα]......
Εγω εξομολογήθηκα δημόσια και αμαρτίαν ουκ έχω.
Κι ηθελα να σου το πω αναγνώστη-αναγνώστρια,που δε με είδες σε καμμια συγκέντρωση.
http://pentanostimi.blogspot.com/2011/05/blog-post.html
