Αυτό είναι το τρίπτυχο του περίφημου Washington Consensus. Και η πολιτική αυτή δεν έχει να κάνει με την παγκοσμιοποίηση που κατάντησε να γίνει λέξη μισητή. Δεν πρόκειται περί παγκοσμιοποίησης κύριοι. Πρόκειται για αμερικανοποίηση του κόσμου. Νέτα-σκέτα. Για μια πολιτική που πολλοί αμερικάνοι οικονομολόγοι, ακόμη και συστημικοί, έχουν σφοδρά επικρίνει (ανάμεσα στους οποίους κι ο Joseph Stiglitz, νομπελίστας ακαδημαϊκός οικονομολόγος, πρώην στέλεχος της παγκόσμια τράπεζας και πολύ κοντινός άνθρωπος του Παπανδρεϊκού περιβάλλοντος). Μια πολιτική που επιχείρησε παταγωδώς να αμερικανοποιήσει τις χώρες τις Λατινικής Αμερικής τη δεκαετία του 1990.
Ελλάδα, η 51η πολιτεία των ΗΠΑ.
Απόσπασμα από το αποκαλυπτικότατο άρθρο του Πέτρου Αργυρίου για το προσεχές τεύχος του περιοδικού Nemecis
Χρειάζονται μάγοι και αλχημιστές λοιπόν για να αναβιώσουν μια νεκρή πολιτική που σκοτώνει ζωντανούς ανθρώπους. Και αυτοί οι θαυματοποιοί του παγκόσμιου συστήματος εξουσίας έχουν τους δικούς τους χώρους όπου οργανώνουν δράσεις. Οργανισμούς, ιδρύματα και think tanks μέσω των οποίων διέρχονται αξιοσέβαστα χρηματικά ποσά.
Σε προηγούμενο άρθρο μου έγραψα για το ρόλο του ΔΝΤ που «καταπολεμά» τη φτώχεια εξοντώνοντας τους φτωχούς. Το ΔΝΤ δεν μπαίνει όμως ακάλεστο. Χρειάζεται προπαρασκευή. Και το έδαφος προλειάνουν οργανισμοί ομπρέλες που λειτουργούν σε τοπικό αλλά και σε διακρατικό επίπεδο συντονίζοντας δράσεις και λειτουργούν ως δούρειοι ίπποι ώστε να μπορέσει να περάσει το βαρύ πυροβολικό των παγκοσμίων οργανισμών και να οικοπεδοποιήσει μια χώρα ισοπεδώνοντας της πρώτα.
Γνωρίζουμε καλά τη συμμετοχή «δημοκρατών» και σοσιαλιστών ηγετών στο κλαμπ των πρώην και νυν Ν.Αφρικανών Μοναρχών. Ας μιλήσουμε λίγο για άλλες συνδέσεις στο νευρωνικό δίκτυο της παγκόσμιας εξουσίας.
Πέρα από τους παγκόσμιους οργανισμούς που συντονίζουν κεντρικά τις οικονομικές επιδρομές κατά των λαών, υπάρχουν και μικρότερα κλαμπς που λειτουργούν ως επιμέρους συντονιστικά όργανα και πεδία διαβούλευσης.
Δε θα μιλήσουμε για αυτά τα κλαμπς, αλλά για άλλα, για απόλυτα κοινωφελή φιλάνθρωπα και αθώα ιδρύματα, οργανώσεις μορφώματα και think tanks. Όπως η «σοσιαλιστική διεθνής» στην οποία προεδρεύει ο Γεώργιος Παπανδρέου και στην οποία «ατυχηματικά» παρεισφρήσανε έκπτωτοι αλλά και ακόμη εν ισχύ Ν.Αφρικανοί δικτάτορες. Ή η διεθνής ΜΚΟ υπό την ονομασία Διεθνές Φιλανθρωπικό και Αναπτυξιακό Ίδρυμα Καντάφι, του ιού Καντάφι Σαϊφ Αλ Ισλάμ, ίδρυμα στο οποίο παμπόνηροι κακοθελητές έμπασαν ως μέλος του συμβουλίου του τον Γεώργιο Παπανδρέου- εν αγνοία του όπως δήλωσε ο ίδιος ο πρωθυπουργός το Μάρτιο. Ακόμη και αν ισχύει η διάψευση του πρωθυπουργού, από τη δική του την πλευρά ο Σαϊφ Αλ-Ισλάμ είχε σχέση με ιδρύματα του περιβάλλοντος Παπανδρέου. Ιδού πως υποδέχτηκε τον Σαϊφ Αλ- Ισλάμ, το ίδρυμα που προωθεί την πράσινη ανάπτυξη, η ΜΚΟ I4cense (Institute for Climate and Energy Security) του αδερφού του πρωθυπουργού, του Ανδρέα Παπανδρέου, στη σύσκεψη που διοργανώθηκε στην Αθήνα το 2009, στην εναρκτήρια μέρα της οποίας ομιλητής ήταν και ο ίδιος ο Πρωθυπουργός: «Η δεύτερη μέρα του συνεδρίου ήταν εξίσου σημαντική, παρουσιάζοντας
την πολύ-αναμενόμενη παρουσίαση του κ. Σαϊφ Αλ Ισλαμ Αλ Καντάφι, γιό του Μουαμάρ Καντάφι, σχετικά με το ενεργειακό δυναμικό του ανέμου και της θερμότητας της ερήμου»1.
Το I4cense του Ανδρέα Παπανδρέου τοποθέτησε τον Joe Stanislaw στο Δ.Σ του, έναν οικονομικό σύμβουλο που γνωρίζει πολύ καλά την πολιτική του Washington Consensus και που υπηρετεί παράλληλα στο ΔΣ του Ιδρύματος Ανδρέα Παπανδρέου, του οποίου –όπως είναι απολύτως αναμενόμενο- ισόβιο μέλος είναι ο Γεώργιος Παπανδρέου. Το Ίδρυμα Ανδρέα Παπανδρέου (για λόγους συντομίας θα το λέμε εφεξής APF) στους σκοπούς του -όπως άλλωστε και άλλα ιδρύματα που θα συναντήσουμε στη συνέχεια- έχει την εξάπλωση της «δημοκρατίας» σε κάθε περιοχή του πλανήτη. Κάθε καλοκαίρι το AFP διοργανώνει συνέδριο στον Πόρο, το περίφημο «Συμπόσιο της Σύμης». Στον κατάλογο των συμμετεχόντων στα συνολικά 13 μέχρι τώρα συμπόσια εκτός από τους γνωστούς οικονομολόγους Stiglitz, Galbraith και Parker και τους Δρούτσα και Ρόντος θα βρούμε και τους Sonja Licht και Ivan Vejvoda -και οι δυο τους Γιουγκοσλάβοι, και οι δυο τους ανήκουν στο Fund for an open society. Το Fund for an Open Society είναι μια από τις πολλές οργανώσεις που έχει στήσει ο περίφημος George Soros. Στα Συμπόσια της Σύμης συμμετέχει συχνά και ο Anthony Barnett του opendemocracy.net, οργανισμό που χρηματοδοτείται και από τα Open Society Funds- του George Soros...
...Με τα τόσα open του Σόρος, δεν μπορεί παρά να απορεί κανείς από πού ήρθε η έμπνευση της κυβέρνησης Παπανδρέου για την ανοιχτή διαβούλευση, το περίφημο opengov.
Αλλά ας ξαναγυρίσουμε στις οργανώσεις και τα ιδρύματα: Το Seeds for Peace είναι μια οργάνωση που σύμφωνα με την ίδια «είναι αφοσιωμένη στο να εφοδιάζει νέους ηγέτες από περιοχές με συγκρούσεις με τις ηγετικές ικανότητες που απαιτούνται… Από 46 παλαιστίνιους και Αιγύπτιους εφήβους το 1993, η οργάνωση επέκτεινε τον προγραμματισμό της για να περιλαμβάνει νέους ηγέτες από την Νότια Ασία, την Κύπρο και τα Βαλκάνια. Το δίκτυο ηγεσίας της σήμερα περικλείει πάνω από 4300 νεαρούς ανθρώπους»
Τι σχέση έχει η οργάνωση με το θέμα μας; Μετά τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, το Seeds of Peace εφορμά στα Βαλκάνια. Ορμητήριο και κέντρο αναφοράς είναι η Ελλάδα. To 2000 το Seeds of Peace Balkans Program ξεκινά από το ολυμπιακό χωριό. Από κει θα ξεκινήσει τον αμερικάνικο γενιτσαρισμό και θα στρατολογήσει εκατοντάδες νέους από την Βοσνία και Ερζεγοβίνη, το Κόσσοβο, την Γιουγκοσλαβία, την «Μακεδονία» (όπως ονομάζει το ίδρυμα τα Σκόπια), την Αλβανία και θα τους μαζέψει στο «αρχηγείο» της στο Main των ΗΠΑ. Η οργάνωση ονομάζει εφήβους και νέους ως ηγέτες. Προκατασκευασμένοι ηγέτες… Με τη λογική ποδοσφαιρικού συλλόγου, η οργάνωση αντί να εξαγοράσει ηγέτες, τους κατασκευάζει μέσω των φυτωρίων της… Και πάλι θα μου πείτε τη σχέση έχει αυτό με το θέμα μας; Η επιλογή των νέων γίνεται μέσω των ιδρυμάτων του Σόρος. Και το πρόγραμμα ξεκίνησε στο ολυμπιακό χωριό με τη βοήθεια του ιδρύματος Ανδρέα Παπανδρέου3!!!
Και οι συνέργειες Παπανδρεϊσμού και Σόρος δεν σταματούν εδώ. Το Transnational Institute, ένα δίκτυο διανοούμενων-λογίων, είναι επίσης χρηματοδοτούμενο από το Open Society Foundation του Σόρος και συνεργάζεται με το ίδρυμα Ανδρέα Παπανδρέου.4 Η διάδραση του Open Society Foundation με το ίδρυμα Ανδρέα Παπανδρέου φαίνεται έντονη και σε συνέδρια για τη χάραξη πολιτικών σε σχέση με τα ναρκωτικά. Ο Σόρος έχει δημιουργήσει ή εκ των υστέρων διαβρώσει δεκάδες οργανισμούς, ανάμεσα στους οποίους και οργανώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Το 2010 θα δωρίσει 100 εκατομμύρια δολάρια στη γνωστή οργάνωση Human Rights Watch.5 Φαίνεται πως η ανάμειξη του Σόρος με την ΜΚΟ και οργανώσεις για τα ανθρώπινα δικαιώματα γίνεται μονάχα για να δημιουργήσει ακόμη μεγαλύτερα προβλήματα στις κοινωνίες όπου αυτά δραστηριοποιούνται. Φτιάχνει δηλαδή μιμητικές των κοινωνικών δομών οργανώσεις, μιμητικές του δικαίου οργανώσεις, μιμητικές της διανόησης οργανώσεις, μιμητικές της αριστεράς οργανώσεις, μιμητικές των κοινωνικών κινημάτων, ψευτοργανώσεις και εξαγοράζει μερικές πραγματικές για να καταπνίξει με το θόρυβο τους το θόρυβο των κοινωνικών οχλήσεων, αποσυντονίζοντας τις κοινωνικές δράσεις και δημιουργώντας μεγαλύτερη ένταση προβλημάτων το οποία στη συνέχεια θα τα αξιοποιήσει κατά όπως κρίνει είναι συμφέρον για αυτόν και τους ανθρώπους πίσω από αυτόν...
...Ας αποκαλύψουμε μερικές ακόμη συνδέσεις στο δίκτυο της οικονομοκρατίας. Ο Σόρος έχει ιδρύσει ή εμπλακεί και σε άλλες μιμητικές οργανώσεις, εξωθεσμικές οργανώσεις που θα μιμούνταν παγκόσμιους οργανισμούς και συντονιστικά όργανα. Το τελευταίο «καμάρι» του Σόρος είναι το ECFR, το European Council of Foreign Affairs το οποίο ιδρύθηκε το 2007, μήνες πριν από την πρώτη εκδήλωση της διαρκούς κρίσης. Στο ECFR συμμετέχει ο πρώην υπουργός οικονομικών και μάλλον μελλοντικός υποψήφιος πρόεδρος της Γαλλίας Dominique Strauss-Kahn.13 Είναι περίπου η περίοδος εκείνη που ένα παραπαίον ΔΝΤ μεταμορφώνεται και προετοιμάζεται για την κρίση. Λίγο μετά ο Strauss-Kahn θα βρεθεί στο τιμόνι του νέου και ισχυρού ΔΝΤ, του εργαλείου που θα τάχαμου βγάλει τον κόσμο από την κρίση και τη φτώχεια. Φαίνεται πως μετά την αμερικανοποίηση της Ελλάδας σχεδιάζεται και η αμερικανοποίηση της Γαλλίας.
Οι συμπτώσεις είναι παρά είναι πολλές. Τέτοια είναι η πυκνότητα τους που μας δίνει την εικόνα πως όλα ήταν στημένα.
Δεν μπορώ να αδικήσω κανένα λοιπόν που θα σκεφτεί ότι η κυβέρνηση Παπανδρέου είναι η κυβέρνηση Σόρος. Και ότι η έλευση Σόρος σηματοδοτεί την καταληκτική παρτίδα εξελίξεων.
Τι δουλειά έχει ο Σόρος στη βουλή λοιπόν; Τι γυρεύει έχει η αλεπού στο παζάρι, ανταπαντώ.
12 http://www.dailytelegraph.com.au/business/top-25-hedge-fund-bosses-earn-28bn/story-e6frez7r-1225849425639
13 http://www.ecfr.eu/content/entry/paris
Όποια πέτρα και να σηκώσεις από κάτω Σόρος θα βρεις.
Δεν είναι λοιπόν περίεργη η άνεση με την οποία το ΔΝΤ, η τρόικα, ο Σόρος, μπαίνουν στη Βουλή. Μην ανησυχείτε. Με την ίδια άνεση ο Σόρος μπαίνει και στον Λευκό Οίκο. Μοιάζει με συμβολική επίδειξη ισχύος. Με χλεύη των θεσμών. Σα να μας δείχνει ποιος είναι το αφεντικό.. Και το αφεντικό δεν είναι ο Σόρος αλλά οι κάτοχοι των κεφαλαίων που αυτός διαχειρίζεται. Ο Σόρος είναι ο αγγελιοφόρος των θεών της οικονομίας και έχει κερδίσει λεφτά, επιρροή και κάποια αυτονομία από αυτήν του την ιδιότητα14.
Ο Σόρος με την τεράστια εξωθεσμική και ανεξέλεγκτή του δράση όχι μόνο εκμεταλλεύεται και οικειοποιείται τα κοινωνικά κινήματα, τη δημοκρατία, τα ατομικά δικαιώματα, τους θεσμούς, τη δημοκρατία, την χωρίς φοβίες αντίληψη πραγμάτων. Μοιάζει να τα περιπέζει. Να τα χλευάζει. Σα να μας λέει, να, δείτε, κοιτάξτε τι μπορώ να κάνω με την κοινωνική μηχανική μου στις πολυαγαπημένες σας ζωές. Υπεράνω των θεσμών, υπεράνω των νόμων, υπεράνω των ανθρώπων και των κοινωνιών τους, υπεράνω της πολιτικής, η αλαζονεία της κλειδοκρατόρων της οικονομοκρατίας, η ανηθικότητα και η ανιδεολογία τους κάνει να νομίζουν πως είναι θεοί."
Περισσότερα στο προσεχές Nemecis
http://agriazwa.blogspot.com
