Από το "anemo-milos"
Δεκαέξι χρόνια μετά την ίδρυσή του από τον Μανώλη Γλέζο και δώδεκα ακάματους αντιστασιακούς, εν μέσω της πρωτοφανούς κρίσης που διέρχεται η χώρα και εν μέρει χάρη και στην προκλητική στάση της Γερμανίας απέναντί μας, το ζήτημα έχει λάβει πλέον μια ορισμένη δημοσιότητα.
Οταν η κυβέρνηση Παπανδρέου υπογράφει Μνημόνια και δανειακές συμβάσεις που ξεφτιλίζουν τη Βουλή και ποδοπατούν το Σύνταγμα, το Ευρωπαϊκό και το Διεθνές Δίκαιο, παραιτούμενη «οριστικά και αμετάκλητα» από την εθνική κυριαρχία, παραδίδοντας τη...
χώρα στην οικονομική κατοχή της «τρόικας» και επιβάλλοντας μια οικονομική πολιτική όχι μόνο άδικη αλλά και αδιέξοδη, που οδηγεί σε φαύλο κύκλο ύφεσης, νέων αντιλαϊκών μέτρων και αυξανόμενου δημόσιου χρέους και -τέλος- σε άνευ προηγουμένου ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, τίθεται πια εκ των πραγμάτων το ερώτημα: γιατί δεν διεκδικούμε -επιτέλους- από τη Γερμανία αυτά που μας οφείλει από το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και την Κατοχή;
Εκτός από τους ανεκτίμητους αρχαιολογικούς θησαυρούς, που έκλεψαν οι ...κατακτητές από μουσεία και αρχαιολογικούς χώρους, οι οφειλές της Γερμανίας προς την Ελλάδα2 συνίστανται στο διαβόητο «κατοχικό δάνειο» και τις πολεμικές επανορθώσεις που αποφάσισε η Συνδιάσκεψη των Παρισίων του 1945-46. Σύμφωνα με στοιχεία της Τραπέζης της Ελλάδος, η σημερινή αξία των οφειλών αυτών υπερβαίνει τα 160 δισεκατομμύρια ευρώ, χωρίς να υπολογίζουμε τόκους!
Γιατί λοιπόν, αντί να απαιτήσουμε τα οφειλόμενα, όπως θα ήταν αυτονόητο υπό τις περιστάσεις, οδηγηθήκαμε ως πρόβατα επί σφαγή, στο έλεος των αγορών και της τρόικας, με τον πρωθυπουργό να δηλώνει ότι η διεκδίκηση των γερμανικών οφειλών «δεν είναι του παρόντος»;! Γιατί τόση πια υποτέλεια; Ο δωσιλογισμός ακόμα και του Τσολάκογλου έχει όρια: ποτέ δεν δέχθηκε να απεμπολήσει επίσημα την εθνική κυριαρχία της χώρας... Πώς οδηγηθήκαμε από την «απελευθέρωση» και τη «μεταπολίτευση» στη σημερινή χρεοκοπία; Και δεν μιλάμε μόνο για την οικονομική χρεοκοπία. Χειρότερη είναι η πολιτική και ηθική χρεοκοπία. Γιατί τι άλλο είναι η σημερινή κατάντια του πολιτικού συστήματος, και ιδιαίτερα των κομμάτων που κυβερνούν τον τόπο τις τελευταίες δεκαετίες, τα οποία δεν συγκαλύπτουν απλώς το μεγαλύτερο εθνικό σκάνδαλο της μεταπολεμικής περιόδου, αλλά το συναποτελούν. Το σκάνδαλο δεν είναι τόσο ότι η Γερμανία δεν πλήρωσε τα οφειλόμενα στην Ελλάδα, ενώ πλήρωσε τους Γιουγκοσλάβους, τους Πολωνούς, τους Τσέχους, τους Βέλγους και τους Ολλανδούς, όσο ότι καμία κυβέρνηση δεν το απαίτησε! Μόνο η ομηρία του πολιτικού συστήματος σε ξένα κέντρα -το σκάνδαλο της Siemens δεν αποτελεί παρά τη μερικώς ορατή κορυφή του παγόβουνου- μπορεί να «εξηγήσει» το φαινόμενο. Το αίσθημα ενοχής των κυβερνώντων και η αποφυγή ανάληψης των ευθυνών τους φτάνουν σε σημείο να μη δέχονται ούτε σε ακρόαση τον Γλέζο και τους εκπροσώπους του Εθνικού Συμβουλίου οι εκάστοτε πρωθυπουργοί και αρχηγοί αξιωματικής αντιπολίτευσης, αρνούμενοι να απαντήσουν ακόμα και σε έγγραφες εκκλήσεις!
Εν όψει των παραπάνω τίθεται στο συνέδριο πρόταση στρατηγικού αναπροσανατολισμού του Εθνικού Συμβουλίου. Μέχρι σήμερα, εκτός από τη διαφώτιση της κοινής γνώμης, κύριος σκοπός μας ήταν η «κινητοποίηση των ελληνικών αρχών» και, επικουρικά, του ελληνικού λαού. Εχοντας διαπιστώσει τα όριά μας ως «ομάδα πίεσης», πολλοί πιστεύουμε ότι προέχει η κινητοποίηση του ελληνικού λαού, που μόνο αυτή μπορεί να αναδείξει αρχές ικανές να τον εκπροσωπήσουν και να υπερασπιστούν αποτελεσματικά τα δίκαια και τα συμφέροντά του.
Οταν η κυβέρνηση Παπανδρέου υπογράφει Μνημόνια και δανειακές συμβάσεις που ξεφτιλίζουν τη Βουλή και ποδοπατούν το Σύνταγμα, το Ευρωπαϊκό και το Διεθνές Δίκαιο, παραιτούμενη «οριστικά και αμετάκλητα» από την εθνική κυριαρχία, παραδίδοντας τη...
χώρα στην οικονομική κατοχή της «τρόικας» και επιβάλλοντας μια οικονομική πολιτική όχι μόνο άδικη αλλά και αδιέξοδη, που οδηγεί σε φαύλο κύκλο ύφεσης, νέων αντιλαϊκών μέτρων και αυξανόμενου δημόσιου χρέους και -τέλος- σε άνευ προηγουμένου ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, τίθεται πια εκ των πραγμάτων το ερώτημα: γιατί δεν διεκδικούμε -επιτέλους- από τη Γερμανία αυτά που μας οφείλει από το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και την Κατοχή;
Εκτός από τους ανεκτίμητους αρχαιολογικούς θησαυρούς, που έκλεψαν οι ...κατακτητές από μουσεία και αρχαιολογικούς χώρους, οι οφειλές της Γερμανίας προς την Ελλάδα2 συνίστανται στο διαβόητο «κατοχικό δάνειο» και τις πολεμικές επανορθώσεις που αποφάσισε η Συνδιάσκεψη των Παρισίων του 1945-46. Σύμφωνα με στοιχεία της Τραπέζης της Ελλάδος, η σημερινή αξία των οφειλών αυτών υπερβαίνει τα 160 δισεκατομμύρια ευρώ, χωρίς να υπολογίζουμε τόκους!
Γιατί λοιπόν, αντί να απαιτήσουμε τα οφειλόμενα, όπως θα ήταν αυτονόητο υπό τις περιστάσεις, οδηγηθήκαμε ως πρόβατα επί σφαγή, στο έλεος των αγορών και της τρόικας, με τον πρωθυπουργό να δηλώνει ότι η διεκδίκηση των γερμανικών οφειλών «δεν είναι του παρόντος»;! Γιατί τόση πια υποτέλεια; Ο δωσιλογισμός ακόμα και του Τσολάκογλου έχει όρια: ποτέ δεν δέχθηκε να απεμπολήσει επίσημα την εθνική κυριαρχία της χώρας... Πώς οδηγηθήκαμε από την «απελευθέρωση» και τη «μεταπολίτευση» στη σημερινή χρεοκοπία; Και δεν μιλάμε μόνο για την οικονομική χρεοκοπία. Χειρότερη είναι η πολιτική και ηθική χρεοκοπία. Γιατί τι άλλο είναι η σημερινή κατάντια του πολιτικού συστήματος, και ιδιαίτερα των κομμάτων που κυβερνούν τον τόπο τις τελευταίες δεκαετίες, τα οποία δεν συγκαλύπτουν απλώς το μεγαλύτερο εθνικό σκάνδαλο της μεταπολεμικής περιόδου, αλλά το συναποτελούν. Το σκάνδαλο δεν είναι τόσο ότι η Γερμανία δεν πλήρωσε τα οφειλόμενα στην Ελλάδα, ενώ πλήρωσε τους Γιουγκοσλάβους, τους Πολωνούς, τους Τσέχους, τους Βέλγους και τους Ολλανδούς, όσο ότι καμία κυβέρνηση δεν το απαίτησε! Μόνο η ομηρία του πολιτικού συστήματος σε ξένα κέντρα -το σκάνδαλο της Siemens δεν αποτελεί παρά τη μερικώς ορατή κορυφή του παγόβουνου- μπορεί να «εξηγήσει» το φαινόμενο. Το αίσθημα ενοχής των κυβερνώντων και η αποφυγή ανάληψης των ευθυνών τους φτάνουν σε σημείο να μη δέχονται ούτε σε ακρόαση τον Γλέζο και τους εκπροσώπους του Εθνικού Συμβουλίου οι εκάστοτε πρωθυπουργοί και αρχηγοί αξιωματικής αντιπολίτευσης, αρνούμενοι να απαντήσουν ακόμα και σε έγγραφες εκκλήσεις!
Εν όψει των παραπάνω τίθεται στο συνέδριο πρόταση στρατηγικού αναπροσανατολισμού του Εθνικού Συμβουλίου. Μέχρι σήμερα, εκτός από τη διαφώτιση της κοινής γνώμης, κύριος σκοπός μας ήταν η «κινητοποίηση των ελληνικών αρχών» και, επικουρικά, του ελληνικού λαού. Εχοντας διαπιστώσει τα όριά μας ως «ομάδα πίεσης», πολλοί πιστεύουμε ότι προέχει η κινητοποίηση του ελληνικού λαού, που μόνο αυτή μπορεί να αναδείξει αρχές ικανές να τον εκπροσωπήσουν και να υπερασπιστούν αποτελεσματικά τα δίκαια και τα συμφέροντά του.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΥΡΟΣ
Μέλος του Εθνικού Συμβουλίου
1. Στο θέατρο «Αλφα» (Πατησίων και Στουρνάρη) στις 10 π.μ.
2. Οι οφειλές της προς τις οικογένειες των θυμάτων είναι ανυπολόγιστες. Μόνο για το ολοκαύτωμα του Διστόμου η ηθική βλάβη που έχει επιδικάσει η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου ξεπερνά τα 55 εκατομμύρια ευρώ.
