Πολλές φορές έχουμε ακούσει να μιλούν, άλλοτε με πειστικότητα κι άλλοτε ονειροπόλα για την ιστορία μίας χαμένης ηπείρου, της Ατλαντίδος. Ερευνητές ασχολήθηκαν με το μυστήριο της ύπαρξής της, άλλοι πίστεψαν σ’ αυτήν, άλλοι θεώρησαν πως δεν υπήρξε κι ότι ήταν αποκύημα φαντασίας.
Ωστόσο, λιγότεροι έχουν ασχοληθεί με μία άλλη ήπειρο, κάπου στον Ειρηνικό Ωκεανό, εκεί που σήμερα δεν έχουμε παρά συστάδες ηφαιστειογενών νησιών. Πρόκειται για την θρυλική ήπειρο της Λεμουρίας.
Μου είχε κάνει εντύπωση, το πρώτο βιβλίο που βρέθηκε στα χέρια μου, σχετικά με τον πολιτισμό της Μου ή Λεμουρίας. Τότε, δεν είχε μεταφραστεί στα ελληνικά, αλλά το βρήκα εξαιρετικά ενδιαφέρον. Ο συγγραφέας, James Churchward, έκανε μία ανακάλυψη, βοηθώντας τους
Ινδούς ιερείς, στη περίθαλψη των ασθενών, μετά από μία φυσική καταστροφή.
Εκεί βρήκε κάποιες πλάκες, που μετά από επίπονες κι επίμονες προσπάθειες πολλών μηνών, έπεισε τους ιερείς να συμβάλουν στη αποκρυπτογράφησή τους, δείχνοντάς του τον τρόπο.
Ο συγγραφέας υποστηρίζει πως έφθασε στο συμπέρασμα πως οι πρώιμοι πολιτισμοί Ελλήνων, Χαλδαίων, Βαβυλωνίων, Περσών, Αιγυπτίων και Ινδών προήλθαν από τη Μου. Η ήπειρος αυτή εκτεινόταν από τη Χαβάη μέχρι τα νησιά Φίτζι και το νησί του Πάσχα.
Σ’ αυτή την όμορφη χώρα, κατοικούσε κάποτε ένας λαός που αποίκησε τη γη και χάθηκε σε μία δίνη φωτιάς και νερού, μετά από φοβερούς σεισμούς και πλημμύρες πριν από 26.000 χρόνια. Λέγεται πως η αρχή της μπορεί να φθάνει τα 121.000 χρόνια.
Η αλήθεια είναι πως πολλές εσωτεριστικές ομάδες συγκλίνουν στο γεγονός πως οι Λεμούριοι ήταν η Τρίτη ρίζα φυλή που αποίκησε τη γη και η πρώτη που ανέπτυξε τη δική μας ενσαρκωμένη μορφή. Ο Churchward θεωρεί πως εκεί έλαβε χώρα η πρώτη εκδήλωση του ανθρώπου. Στην ουσία, η άποψή του ταιριάζει με αυτή των εσωτεριστών.
Για περισσότερο από δύο χρόνια μελέτησε την αρχαία γλώσσα Νάγκα-Μάγια, για να μπορέσει να κατανοήσει και το βαθύτερο νόημα των ιερών αυτών γραφών. Η αλήθεια είναι πως άλλοι ερευνητές, όπως ο Σκοτ-Έλιοτ, αλλά κι αντίθετοι της άποψης για ύπαρξη ενός τέτοιου πανάρχαιου πολιτισμού, θεώρησαν λιγότερο σοβαρές τις παρατηρήσεις του Churchward, καθώς τα ιερά γραπτά δεν βγήκαν, όπως είναι φυσικό, από το ναό και δεν μπόρεσε να τα παρουσιάσει αυτούσια.
Ωστόσο, θα ήταν άδικο να προσάψουμε μία ευφάνταστη ιστορία σε έναν άνθρωπο που γύρισε ολόκληρο τον κόσμο και κατέγραψε εντυπωσιακές ομοιότητες, παραλλήλισε στοιχεία και ειδικά αυτά από ανασκαφές του Μεξικού, του αρχαιολόγου Νίβεν και αφιέρωσε πενήντα χρόνια από τη ζωή του στη συλλογή ενδείξεων ή αποδείξεων για τη θεωρία του.
Ο συγκεκριμένος αρχαιολόγος εξεπλάγη από τις έρευνες που έδειξαν ότι υπήρξαν πολιτισμοί χαμένοι από φυσικές καταστροφές, που έχουν την απαρχή τους πολύ πριν τη γνωστή ιστορία. Ακόμη, βρήκε μεγάλες ομοιότητες στις δικές του ανακαλύψεις με μνημεία της Νοτιοανατολικής Ασίας.
Ένας άλλος ερευνητής, ο Λε Πλονζόν, ανακάλυψε στον τάφο της Βασίλισσας Μου των Μάγια (περίεργη σύμπτωση το όνομά της; ) ένα κόσμημα από πράσινο νεφρίτη, το οποίο ονόμασε «Το Φυλαχτό της Βασίλισσας Μου». Πράσινο Νεφρίτη ανακάλυψε κι ο Νίβεν. Όμως, το συγκεκριμένο ορυκτό δεν υπάρχει στην Αμερικανική ήπειρο. Προέρχεται είτε από την Κίνα, είτε από την Μητρική Γη, όπως την ονόμαζαν, την Λεμουρία.
Τα στοιχεία δείχνουν πως η Μου ή Λεμουρία ήταν μία όμορφη τροπική χώρα, με απέραντες πεδιάδες. Είχε πλούσια καλλιεργήσιμα εδάφη και βοσκοτόπια. Ακόμη οργιώδη τροπική βλάστηση. Ήταν ένας παράδεισος χωρίς ψηλά βουνά, με ποτάμια και λίμνες. Ζούσαν τότε 64.000.000 άτομα εκεί, σε μία ειρηνική ζωή. Υπήρχαν δέκα φυλές με ένα αρχηγό. Ο ηγέτης είχε τον τίτλο Ρα και η αυτοκρατορία λεγόταν «η αυτοκρατορία του Ήλιου». Από αστρολογικής πλευράς, η Μου ανάγεται στην εποχή του Λέοντα. Το ιερογλυφικό του Λέοντα στον ζωδιακό, είναι το σύμβολο της Μου.
Όλοι πίστευαν στην θρησκεία της Θεότητας μέσα από τα σύμβολα, στην αθανασία της ψυχής και θεωρούσαν πως η ψυχή επιστρέφει στην «μεγάλη πηγή» από την οποία προήλθε. Οι άνθρωποι ήταν καλλιεργημένοι, ψηλοί για τα δικά μας δεδομένα (μερικοί ερευνητές πιστεύουν πως ήταν γιγάντιοι για τα δικά μας μεγέθη), με λευκή ή σταρένια επιδερμίδα, σκούρα μάτια και ίσια μαύρα μαλλιά. Ήταν σπουδαίοι θαλασσοπόροι και ταξίδευαν μακριά. Είχαν αποικίες, αλλά διατηρούσαν το κέντρο του πολιτισμού. Είχαν τεράστιους λίθινους ναούς χωρίς σκεπές, για να δέχονται τις αχτίνες του Ρα. Οι ανώτερες τάξεις φορούσαν πολυτελή ρούχα και κοσμήματα. Οι άνθρωποι αυτοί ήταν για πολλούς ερευνητές, τηλεπαθητικοί, ενδεχόμενα έκαναν αστρικά ταξίδια και στη πρώτη περίοδο της ενσάρκωσής τους, ήταν ερμαφρόδιτα όντα.
Αυτή η όμορφη γη της επαγγελίας, κέντρο πολιτισμού, γραμμάτων και τεχνών, δέχθηκε μία βίαιη ανατροπή. Τεράστιες ηφαιστειακές εκρήξεις και σεισμοί χωρίς προηγούμενο έπληξαν τα νότια μέρη της. Ένα μεγάλο μέρος της καταστράφηκε. Αλλά οι κάτοικοι μπόρεσαν να ξεπεράσουν τα δεινά και ξανάστησαν τη χώρα τους. Με τον καιρό ξαναβρήκαν τη γαλήνη τους.
Αλλά, πολλές γενιές αργότερα, ένα νέο κύμα σεισμικών και ηφαιστειακών εκρήξεων, έμελλε να πλήξει ανεπανόρθωτα την Λεμουρία. Τα γραπτά αναφέρουν σε ένα απόσπασμα: «Ολόκληρη η ήπειρος σείστηκε και τραντάχτηκε όπως τα κύματα του ωκεανού. Η χώρα δονήθηκε όπως τα φύλλα των δέντρων στην καταιγίδα. Οι ναοί και τα παλάτια κατέρρευσαν, τα μνημεία και τα αγάλματα γκρεμίστηκαν. Οι πόλεις γέμισαν ερείπια».
Η περιγραφή δείχνει όλη τη φρίκη που κατέστρεφε πλέον οριστικά μία ολόκληρη φυλή. Οι φλόγες ήταν διαμέτρου πέντε χιλιομέτρων. Κατακλυσμιαία κύματα έπνιξαν τις πεδιάδες. Το έδαφος σχίστηκε και πενήντα εκατομμύρια τετραγωνικά χιλιόμετρα νερού καταβρόχθισαν τη πληγωμένη γη. Το μεγαλύτερο τμήμα της καλύφθηκε από ένα βαρύ σύννεφο για 13.000 χρόνια περίπου. Από εκείνο τον επίγειο παράδεισο, δεν έμειναν παρά μικρές ομάδες νησιών, γεμάτα ρήγματα από τα ενεργά ηφαίστεια που υπάρχουν από κάτω τους. Σ’ αυτόν τον ωκεανό, δόθηκε – περίεργη ειρωνεία ίσως! – το όνομα «Ειρηνικός».
Τα στοιχεία που παρατίθενται και συγκρίνονται για του λόγου το αληθές, από τους υποστηρικτές της Μου, με κύριο όλων τον Churchward, ο οποίος, κατά τη γνώμη μου πίστεψε κι αγάπησε την Μου, αναφέρονται στις πλάκες Ναακάλ στην Ινδία, στα πέτρινα μνημεία του Μεξικού του Νίβεν, στο Χειρόγραφο του Τροάνα, ένα αρχαίο βιβλίο των Μάγια στο Γιουκατάν, στο ιστορικό αρχείο της Λάσα στο Θιβέτ, στην πυραμίδα Ξοχικάλο του Μεξικού, στη Μπούρμα της Καμπότζης, σε ευρήματα του νησιού του Πάσχα, αλλά κι άλλων νησιών του Ειρηνικού, σε ευρήματα στην Νέα Ζηλανδία και την Αυστραλία, στην Αιγυπτιακή Βίβλο των Νεκρών.
Για μας τους Έλληνες, το πιο εντυπωσιακό είναι πως ο συγγραφέας βρήκε στοιχεία μέσα στα αρχαία κείμενα, όπως του Πλάτωνα, του Πρόκλου, του Πλούταρχου κι άλλων. Για παράδειγμα, ο Πλάτωνας στον Κριτία και τον Τίμαιο αναφέρεται στην χαμένη αυτή ήπειρο « Η Ήπειρος της Μου είχε δέκα λαούς».
Ωστόσο, το πιο σημαντικό, θα έλεγα πως είναι το μυστικό που κρύβεται στον ελληνικό αλφάβητο.
Το ελληνικό αλφάβητο, βρήκε ο Churchward, πως περιγράφει την καταστροφή της Μου! Με την αποκρυπτογράφηση της γλώσσας των αρχαίων γραπτών της Ινδίας, ο άνθρωπος αυτός υποστηρίζει πως το αλφάβητο δεν είναι παρά η περιγραφή της καταβύθισης της Λεμουρίας. Βρίσκει μάλιστα πως η προέλευση του Ελληνικού Σταυρού, του οποίου η καταγωγή είναι πονοκέφαλος για τους αρχαιολόγους, έχει τη ρίζα της στη Λεμουρία.
Καθώς οι αρχαίοι Έλληνες φιλόσοφοι έχουν αναφέρει την ύπαρξη της ηπείρου του Ειρηνικού Ωκεανού, έχει ενδιαφέρον για μας τους Έλληνες να δούμε πώς το αλφάβητό μας περιγράφει το έπος της καταστροφής της Μου. Για τον Churchward, το ελληνικό αλφάβητο αποτελεί ένα μνημείο προς τιμήν εκείνων των μακρινών προγόνων, που έχασαν τη ζωή τους στην βύθιση της Λεμουρίας. Η γλώσσα της περιγραφής είναι στη διάλεκτο Κάρα-Μάγια και θα δώσω πέρα από ένα σύντομο παράδειγμα της αντιστοιχίας των λέξεων, την ελεύθερη απόδοση, πάντα κατά τα γραπτά του συγγραφέα.
Για κάθε ενδιαφερόμενο, το βιβλίο έχει εκδοθεί πλέον και στα ελληνικά, από τις εκδόσεις Ιάμβλιχος, με τον τίτλο «Λεμουρία, η χαμένη ήπειρος θεών και ανθρώπων». Αν και υπάρχουν στο εμπόριο κι άλλα βιβλία που αναφέρονται στη Μου, η προσωπική μου εκτίμηση είναι πως το συγκεκριμένο περιέχει τις περισσότερες μελέτες και ενδείξεις.
ΕΛΛ. ΑΛΦΑΒΗΤΟ ΚΑΡΑ-ΜΑΓΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΑΠΟΔΟΣΗ
’λφα αλ – πα - χα Σπάζουν με δύναμη τα νερά
Βήτα μπε – τα απλώνονται πάνω από τις πεδιάδες
Γάμα καμ – μα σκεπάζουν τη γη
Δέλτα τελ – τα σε χαμηλούς τόπους. Όπου
Έψιλον επ –ζιλ-ον- ομ υπάρχουν εμπόδια, σχηματίζονται όχθες
και ανεμοστρόβιλοι.
Ζήτα ζε – τα Δέρνουν τη γη
Ήτα ετ – χα με νερό.
Θήτα θεθεχα – χα Τα νερά απλώνονται
Ιώτα ιο – τα σε καθετί που έχει ζωή και κινείται
Κάπα κα – παα Τίποτα δεν μπορεί να τα εμποδίσει πια
Λάμδα λαμ-μπα-τα και η ήπειρος της
Μι μου Μου βυθίζεται.
Νι νι Μόνο κορυφές
Ξι ξι εμφανίζονται πάνω από τα νερά.
Όμικρον ομ- ικ- λε- ον Ανεμοστρόβιλοι φυσούν παντού
Πι πι και σιγά-σιγά
Ρο ια – χο μέχρι που φυσά
Σίγμα ζι- ικ-λε- ον κρύος αέρας. Εκεί
Ταυ ταου που πριν υπήρχαν κοιλάδες,
Ύψιλον ου- πα- ζι- λε- ον τώρα υπάρχει άβυσσος, κρύα βάθη
κυκλικοί τόποι
Φι πε- χι που περιέχουν λάσπη.
Χι χι Ένα στόμα
Ψι ψι ανοίγει, ατμοί
Ωμέγα ο – μεκ – κα ξεχύνονται και ηφαιστειακά ιζήματα.
Ένα μόνο παράδειγμα θα δώσω για τις έννοιες όπως τις καταγράφει από τις μελέτες του στις τοπικές διαλέκτους ο συγκεκριμένος συγγραφέας, κι είναι το γράμμα ’λφα, όπου Αλ= βαρύ, πάα=σπάζω, χα= νερό.
Το συγγραφέας, μέσα στο βιβλίο του παραθέτει και το ελληνικό αλφάβητο με ιερατικούς χαρακτήρες της Μου. Μάλιστα έχει γραφεί να διαβάζεται από αριστερά προς τα δεξιά, σε οριζόντιες γραμμές.
Ο ελληνικός σταυρός, ήταν πάντα ένα αίνιγμα για τους επιστήμονες, λόγω του ότι συναντάται σε πολλές επιγραφές σε αρχαίους λαούς. Εμφανίζεται ιδιαίτερα σε κείμενα της Κεντρικής Αμερικής. Υπήρξε το βασικό σύμβολο του Πριγκηπικού Θυρεού της Μου, της Αυτοκρατορίας του Ήλιου. Κατά τον συγγραφέα, ο συνδυασμός των στοιχείων, επιβεβαιώνει την θέση του πως στη μακρινή αυτή εποχή, οι Έλληνες έχουν την Μητρική τους Γη.
Για την καταγωγή των Ελλήνων λέγονται και θα ειπωθούν πολλά. Η σιγουριά του μεγάλου αυτού κι ακούραστου ερευνητή, ωστόσο, το να ανάγει την απαρχή του ελληνικού στοιχείου στην πρώτη εμφάνιση της ανθρώπινης ύπαρξης επί της γης, έχει κάτι ξεχωριστό να μας πει. Σε μας έγκειται, να προχωρήσουμε, να μελετήσουμε και να σκεφθούμε!
http://kalyterotera.blogspot.com
