Αυτό που μου κάνει τη μεγαλύτερη εντύπωση παρακολουθώντας τη πολιτική μας σκηνή, είναι η συνεχιζόμενη, έστω κουτσή, «κυριαρχία» του ΠΑΣΟΚ στην συνείδηση του απλού πολίτη. Όσες σφαλιάρες και να μας ρίξουν, εμείς εκεί. ΠΑΣΟΚ ρεεε...
Τι κρίση, τι περικοπές, τι ανεργία, τι λιτότητα, τι κοροϊδία, τι απειλές.. Τι, τι τι. Τίποτα. Ο κόσμος εκεί. Σγουρός και ξερό ψωμί, και γαία και πυρί μειχθήτω.
Είναι σαν να ζω σε άλλο κόσμο. Σαν να διαβάζω άλλες εφημερίδες, και να καταλαβαίνω άλλα πράγματα. Μα καλά, δεν βλέπουν τι γίνεται;
Και ημείς υπήρξαμεν Πασόκοι, αλλά δεν κάναμε έτσι. Μα είναι δυνατόν; Τόσοι και τόσοι που το ψηφίζουν σε εθνικές και αυτοδιοικητικές εκλογές, τι στο...
καλό είναι; Πληρωμένοι; Χαπακωμένοι; Χάνουν λάδια; Έχουν καμένα κουζινέτα; Παίζουν με λειψή τράπουλα;
Μα δεν καταλαβαίνουν ότι ο Γιωργάκης μας δούλεψε κανονικά, και συνεχίζει να μας δουλεύει, όντας σε διατεταγμένη αποστολή από ποιος ξέρει ποια συμφέροντα; Δεν βλέπουν γύρω τους την ανεργία, τα φέσια, την εξαθλίωση; Δεν βλέπουν το θολωμένο βλέμμα του συνταξιούχου; Το ζαλισμένο του υπαλλήλου; Το γεμάτο απόγνωση του νεαρού; Που ζουν αυτοί; Σε παράλληλο σύμπαν όπου όλα είναι πράσινα και ζαχαροζυμωμένα, και το καλό μας το κόμμα θα μας οδηγήσει στην αλλαγή, και όλοι θα τρώμε παντεσπάνι;
Φρρρρρ... Πάνε πια αυτά. Καιρός να ξυπνήσουμε και να μυρίσουμε τον καφέ.
Και άντε να ήταν τα πράγματα φυσιολογικά, θα τους καταλάβαινα. Θέλουν το ΠΑΣΟΚ στα πράγματα, για να διοριστούν αυτοί ή για να διορίσουν τα παιδιά τους, ή και τα δυο μαζί. Εκεί θα κολλήσουμε; Αλλά έτσι πως πάει το πράγμα, όχι μόνο δεν πρόκειται να διοριστεί κανείς στα επόμενα 10 και βάλε χρόνια, υπάρχει και σοβαρός κίνδυνος να αρχίσουν να απολύονται ακόμη και κάποιοι καρεκλοκένταυροι, άσχετα αν είναι ενεργοί αφισοκολλητές, και πιστά στελέχη της ΠΑΣΚΕ.
Οπότε; Γιατί συνεχίζουν να ψηφίζουν ΠΑΣΟΚ; Τις πταίει; Μήπως τελικά τα chemtrails κάνουν δουλειά; Μήπως φταίει το φθόριο στο νερό; Μήπως το τηλεοπτικό δόγμα της Ρούλας Κορομηλά επικράτησε για τα καλά και γίναμε επιτέλους ένα έθνος ηλιθίων; Δεν μπορεί κάτι θα φταίει.
Βέβαια, για να λέμε και του στραβού το δίκιο, υπάρχει μια κάποια εξήγηση. Ο κόσμος δεν το πολυψάχνει. Καταπίνει αμάσητο ότι του σερβίρουν. Και αυτό που του σερβίρουν είναι πως πρέπει να θυσιαστούμε για να φτιάξουμε την οικονομία μας. Ποιοι να θυσιαστούν; Εμείς. Ποια οικονομία; Η δική τους. Αυτή των καγιέν και των πισινών των ολίγων, και όχι αυτή των ΚΤΕΛ και των παπακίων των πολλών. (Λες και μαζί τριγυρνούσαμε στη Μύκονο, και μαζί χαριεντιζόμαστε στα κότερα).
'Ελα όμως που το πέρασαν το μήνυμα μια χαρά. Δεν είναι δα και δύσκολο. Δεν είμαστε έθνος φιλοσόφων, όσο και αν διαφωνούν οι Ελληναράδες εξ ημών.
Οι περισσότεροι νέοι διαβάζουν αθλητικές εφημερίδες, ακούνε αθλητικό ραδιόφωνο, και για ψυχαγωγία πηγαίνουν στα μπουζούκια. Η δε διαδικτυακή τους ενασχόληση περιορίζεται σε αθλητικά σάϊτς, και άντε και κανένα σεξο βιντεάκι.
Οι γυναίκες; Μα αυτές δεν είναι που έχουν κάνει τα πρωινάδικα και τα μεσημεριανάδικα καθεστώς; Αυτές δεν είναι που παρακολουθούν τη Τατιάνα, θαυμάζουν τη Λαμπίρη, και για βαριά κουλτούρα πάνε το βράδυ στη Ντενίση; Τι να περιμένουμε;
Αυτή είναι η Ελλάδα μας, στην οποία πριν μερικά χρόνια οι παπαροκάδες πουλούσαν τους περισσότερους δίσκους. Και άντε να πουλάνε περισσότερους από τον Μότσαρτ ή τον Μπάουι πάει καλά. Αλλά αυτοί πουλούσαν περισσότερους και από τον Τσαλίκη και τον Κιάμο! Ιεροσυλία. Συνεπώς για αυτούς τους ψηφοφόρους μιλάμε. Οι ίδιοι είναι που ψηφίζουν. Αυτοί που θεωρούν τον Χατζηγιάννη ιερό τέρας της μουσικής, και τον Απόστολο Γκλέτσο . ηθοποιό. Έτσι είναι η δημοκρατία. Επικρατούν οι πλειοψηφίες. Και αν οι πλειοψηφίες επιθυμούν ΠΑΣΟΚ, οι υπόλοιποι σκάνε και αρχίζουν το κουπί. Δημοκρατικά πράγματα.
Ας μη παραπονιόμαστε λοιπόν. Αυτοί είμαστε. Οπότε τι να λέμε; Το ΠΑΣΟΚ πέτυχε την απόλυτη αποβλάκωσή μας ως λαό, μας διόρισε όλους (ή σχεδόν όλους) στο δημόσιο, μας έδεσε πατόκορφα ώστε να μπορεί να αλωνίζει ανενόχλητο, και τώρα που ήρθαν τα δύσκολα, μας έριξε στις τύψεις και στις ενοχές, με τον Πάγκαλο να ισχυρίζεται πως μαζί τα φάγαμε, και πείθοντάς μας πως το γ...ι που διεξάγεται εις βάρος μας, είναι για το ..καλό μας. (Ακρίβυνε και η βαζελίνη, παναγίτσα μου).
Καλό βόλι λοιπόν και σ`άλλα με υγεία, και όπως θα έλεγε και ο Καπετάν Μάρκος: «Καλή αντάμωση στα γουναράδικα», στα τσιγκέλια δηλαδή, από Δευτέρα. Οψόμεθα για τα περαιτέρω.
press.gr
