Φρανσουά Ντιβαλιέ και ο γιος του Ζαν Κλοντ. Δύο από τους πιο αιμοσταγείς δυνάστες του σύγχρονου πολιτισμού.
Για 29 χρόνια σκόρπισαν τα θάνατο σε περίπου 100 χιλιάδες πολίτες της Αϊτής, μιμήθηκαν τακτικές του Χίτλερ, καταπάτησαν τα ανθρώπινα δικαιώματα, έκαναν κουρελόχαρτο το σύνταγμα και καταλήστεψαν τον οικονομικό πλούτο της χώρας. Με τις αιμοσταγείς μεθόδους τους μετέτρεψαν μια πολλά υποσχόμενη χώρα, σε ένα από τα φτωχότερα έθνη στον κόσμο.
Ο Φρανσουά Ντιβαλιέ ήταν ένας ικανότατος γιατρός. Οι ασθενείς του, τον φώναζαν Papa Doc. Το 1943 συνεργάστηκε σε πρόγραμμα των ΗΠΑ για την καταπολέμηση δερματικών ασθενειών. Μέχρι το 1956 ανέβηκε σταθερά σε διάφορες κυβερνητικές θέσεις και έγινε υπουργός υγείας.
Σε όλα αυτά τα χρόνια που ασκούσε την ιατρική, αντί να παρακολουθεί τις επιστημονικές εξελίξεις, μυήθηκε για τα καλά στη μαγεία και τα βουντού. Όταν οι σχέσεις της Αϊτής με τις ΗΠΑ διακόπηκαν, έλεγε ότι σκότωσε τον Κένεντι καρφώνοντας βελόνες σε ένα κέρινο ομοίωμά του!
Οι ισχυρές σχέσεις που είχε αναπτύξει με τον στρατό τον έφεραν στην εξουσία το 1957. Με τη βοήθεια των όπλων εκλέχθηκε πρόεδρος για έξι χρόνια. Υποσχέθηκε το τέλος της ξενοκρατίας και την οικονομική ανάκαμψη με διανομή του πλούτου στον μαύρο πληθυσμό. Το 1958 μετά από αποτυχημένο πραξικόπημα εναντίον του, άλλαξε τακτική και έδειξε το πραγματικό του πρόσωπο.
Οι αδερφοί Μπάρμποντ, επικεφαλής των Tonton Macoutes.
Η ίδρυση των «SS της Αϊτής» που ξερίζωναν καρδιές και πνεύμονες ή έβγαζαν τα μάτια των θυμάτων τους. Η πρώτη κίνηση του Papa Doc ήταν να αντικαταστήσει όλους τους παλιούς και έμπειρους αξιωματικούς με νέους που ήταν πιστοί σε αυτόν.
Μείωσε τη δύναμη του στρατού, έκλεισε τη στρατιωτική ακαδημία, κατάργησε τα κόμματα, διέλυσε τα συνδικάτα και τις φοιτητικές οργανώσεις. Εξόρισε ιερείς που δεν ασπάζονταν τα βουντού και απαγόρευσε την κυκλοφορία τις βραδινές ώρες. Ταυτόχρονα σχημάτισε παραστρατιωτική μονάδα με 15 χιλιάδες άνδρες.
Οι εθελοντές Tonton Macoutes, δηλαδή σαν τα γερμανικά SS, είχαν ως αποστολή τη προστασία του. Η εκπαίδευσή τους ανατέθηκε για 4 χρόνια σε στελέχη του αμερικανικού στρατού. Οι ΗΠΑ και η Γαλλία είχαν πάντα συμφέροντα στην Αϊτή και ευθύνονταν σε μεγάλο βαθμό, για τις μακρόχρονες πολιτικές ανωμαλίες.
Η στολή των Tonton Macoutes ήταν απλή.
Ένα t – shirt, μαύρα γυαλιά ηλίου, όπλα και τσεκούρια. Στρατολογούσαν όποιον έκριναν ικανό με την προϋπόθεση ότι θα αγόραζε το όπλο του με 10 δολάρια. Αν δεν το έκανε, τον εκτελούσαν. Σκότωναν χωρίς δεύτερη σκέψη.
Σε κάθε επιδρομή φυλάκιζαν κόσμο, βασάνιζαν και βίαζαν ανεξέλεγκτα. Ήταν ανεξάρτητο και μεγαλύτερο σώμα από το στρατό και αναφερόταν απευθείας στοΝτιβαλιέ. Όταν το 1959 έπαθε καρδιακή προσβολή ανέθεσε τις αρμοδιότητές του, στον αρχηγό των Tonton Macoutes, Κλεμόντ Μπάρμποντ.
Μόλις έγινε καλά, τον φυλάκισε. Οι πραιτοριανοί του Papa Doc έπνιξαν στο αίμα μια ένοπλη εξέγερση ανταρτών της Αϊτής και της Κούβας, με τη βοήθεια Αμερικανών βετεράνων πεζοναυτών. Αργότερα φόρεσαν και στρατιωτικές ή αστυνομικές στολές και μετονομάστηκαν σε Εθνική Εθελοντική Ασφάλεια.
Ο Ντιβαλιέ κατασκεύασε πολλές φυλακές. Σε μια από αυτές συνήθιζε να πηγαίνει για να επιβλέπει βασανιστήρια και εκτελέσεις αντιφρονούντων. Πολλές φορές εκτελούσε ο ίδιος φυλακισμένους ή βασάνιζε κόσμο με διάφορα περίεργα όργανα στο παλάτι του. Η τρομοκρατία των ταγμάτων θανάτου ήταν αβάσταχτη.
Η λίστα με όσους εκτελέστηκαν και εξαφανίστηκαν μεγάλωνε καθημερινά. Πολιτικοί, διανοούμενοι, δημοσιογράφοι, αγρότες, νέοι, γέροι και παιδιά και πολλοί άλλοι, σκοτώνονταν χωρίς έλεος.
Οι λεηλασίες και το κάψιμο σπιτιών ήταν καθημερινό φαινόμενο. Οι Tonton Macoutes συνήθιζαν να ξεριζώνουν καρδιές και πνεύμονες ή έβγαζαν τα μάτια των θυμάτων τους. Ο Papa Doc, συχνά ζητούσε να του φέρουν τα κεφάλια των νεκρών που είχε δώσει εντολή να σκοτώσουν. Για παραδειγματισμό έδινε εντολή να τα κρεμάσουν σε κεντρικά σημεία μεγάλων πόλεων. Η παγκόσμια κοινή γνώμη αδιαφορούσε πλήρως και το καθεστώς δρούσε ανεξέλεγκτα.
Ο ισόβιος πρόεδρος και τα Βουντού. Το 1961 κήρυξε εκλογές.
Το αποτέλεσμα ξεπέρασε κάθε προσδοκία. Ο Φρανσουά Ντιβαλιέ έλαβε 1.320.748 ψήφους έναντι μηδέν των άλλων υποψηφίων! Ήταν η μεγαλύτερη και η πλέον απροκάλυπτη νοθεία που έγινε ποτέ σε εκλογές στη χώρα του. Την επόμενη χρονιά οι ΗΠΑ διέκοψαν τις διπλωματικές σχέσεις με την Αϊτή, όταν κατάλαβαν ότι η οικονομική ενίσχυση που έδιναν κατέληγε στην τσέπη του Ντιβαλιέ.
Υπολογίζεται ότι στη διάρκεια της προεδρίας του έκλεψε από το δημόσιο ταμείο περισσότερα από 1 δις. δολάρια. Σχεδόν όλες οι εξαγωγικές εταιρείες καφέ και ζαχαροκάλαμου, που αποτελούσαν τη ραχοκοκαλιά της οικονομίας πέρασαν στο όνομά του.
Δημιούργησε δικές του φυτείες και έβαλε τους κατοίκους να καλλιεργούν τη γη του χωρίς αμοιβή. Η διαφθορά στον κρατικό μηχανισμό είχε φτάσει σε πρωτοφανή ποσοστά, οι δημόσιες υπηρεσίες υπολειτουργούσαν, οδικό δίκτυο και μέσα μεταφοράς ήταν σε άθλια κατάσταση και οι δωροδοκίες ήταν ο μόνος τρόπος συναλλαγής.
Ο Ντιβαλιέ παρουσίαζε τον εαυτό του ως ημίθεο μάγο Βουντού.
«Είμαι η σημαία της Αϊτής. Όποιος είναι εχθρός μου είναι εχθρός του έθνους», συνήθιζε να λέει. Κήρυξε τη μαγεία Βουντού επίσημη θρησκεία της Αϊτής και υποστήριζε ότι ο ίδιος είναι ο Baron Samedi, δηλαδή «το πνεύμα του θανάτου».
Το Βατικανό τον αφόρισε, αλλά ο Ντιβαλιέ αυτοανακηρύχθηκε Ισόβιος Πρόεδρος της Δημοκρατίας της Αϊτής. Η παράνοια μεγάλωνε καθημερινά. Κάποτε διέταξε να σφάξουν όλα τα μαύρα σκυλιά γιατί πίστευε ότι, ένας πολιτικός του αντίπαλος τον οποίο είχε σφαγιάσει, είχε μετενσαρκωθεί σε μαύρο σκύλο!
Όσο ο αδίστακτος τύραννος πλούτιζε μαζί με μερικούς φίλους του, η φτώχεια εξαπλωνόταν στην Αϊτή με γρήγορο ρυθμό. Τα ετήσια έσοδα ενός Αϊτινού πολίτη ανέρχονταν σε 80 δολάρια και ο αναλφαβητισμός σε ποσοστό 90% του πληθυσμού. Η χώρα είχε απομονωθεί διεθνώς και επικρατούσε το απόλυτο χάος.
Το φαγητό στις οικογένειες ήταν ελάχιστο και σε πολλές περιοχές δεν υπήρχε καν σύστημα ύδρευσης. Περίπου 300 χιλιάδες πολίτες ... μετανάστευαν κυρίως στις ΗΠΑ, λόγω της κόλασης του Ντιβαλιέ.
Πριν πεθάνει το 1971, φρόντισε να καταπατήσει για άλλη μια φορά το Σύνταγμα της Αϊτής. Νομοθέτησε τη διαδοχή του από το γιο του Ζαν Κλοντ Ντιβαλιέ, που έμεινε γνωστός ως «Baby Doc», και αποδείχθηκε χειρότερος από τον πατέρα του.
Ο εφιάλτης στην Αϊτή θα αργούσε να λάβει τέλος.
